ارتش اسرائیل تاکنون یکبار از مهلت عقب‌نشینی نیروهایش از جنوب لبنان در پایان آتش‌بس ۶۰ روزه عبور کرد و آن را تا ۲۷ ژانویه به تعویق انداخته است. حال این نگرانی وجود دارد که اسرائیل حضورش را فراتر از تاریخ دوم برای عقب‌نشینی در ۱۸ فوریه به تعویق بیاندازد. گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه اسرائیل در تپه‌ها و بلندی‌های نزدیک به خط آبی (نامی که سازمان ملل برای مرز جنوبی لبنان گذاشته است.) در حال ساخت چیزی است که یونیفل (نیروی حافظ صلح سازمان ملل در جنوب لبنان) پایگاه‌های عملیاتی نیمه‌دائمی می‌نامد. چنین گزارش‌هایی حدس و گمان‌های ماندن اسرائیل در جنوب لبنان را تقویت می‌کنند.

اسرائیل تاکنون هیچ نشانه‌ای از اینکه پس از ۱۸ فوریه در جنوب باقی می‌ماند یا خیر بروز نداده است؛ اما مکرراً ارتش لبنان را متهم می‌کند که نتوانسته است حزب‌الله را در منطقه جنوب خلع سلاح و نیروهای خود را مطابق با آتش‌بس در سراسر منطقه مستقر کند. لبنان نیز اعلام کرده است که تا زمانی که ارتش اسرائیل از روستا و شهرها خارج نشود نمی‌تواند نیروهای خود را مستقر کند. از زمان برقراری آتش‌بس، ارتش لبنان حضور خود را در منطقه جنوب رود لیتانی (که بین ۳ تا ۲۸ کیلومتر تا خط آبی فاصله دارد) افزایش داده است.

اگر ارتش اسرائیل پس از ۱۸ فوریه در لبنان باقی بماند، معمای بزرگی برای حزب‌الله ایجاد خواهد شد. ۱۳ ماه جنگ با اسرائیل بازدارندگی حزب‌الله را در برابر دشمن دیرینه‌اش کم‌رنگ شده است. اسرائیل دیگر از حزب‌الله هراس ندارد و بازدارندگی متقابلی که از جنگ ۲۰۰۶ آرامش را در طول خط آبی برقرار کرده بود با آغاز خصومت‌ها در اکتبر ۲۰۲۳ خدشه‌دار شده است. اسرائیل ادعا کرد که در ۳۰ ژانویه یک پهپاد متعلق به حزب‌الله را سرنگون کرده است. در پاسخ به این کار، اسرائیل مجموعه‌ای از حملات هوایی را علیه اهداف حزب‌الله در دره بقاع انجام داد که پیش از اکتبر ۲۰۲۳ حتی قابل تصور هم نبود.

منابعی از یونفیل گفته‌اند که اسرائیل در حال ساخت پایگاه‌های نیمه‌دائمی در پنج منطقه است: ۱. خط آبی در جنوب ناقوره، جایی که مقر یونیفل قرار دارد ۲.در جبل بلاط، مقابل شهرک اسرائیلی زاریت ۳-۴. دو پایگاه در مجاورت تپه‌های تل‌العزیه (Tallet Ezziyeh) و جبل عویدا (Jabal Aweida) نزدیک روستای مرزی کفرکلا ۵. در تل حماموص روبروی شهر اسرائیلی متولا.

این پایگاه‌ها شامل سازه‌های سیمانی و تجهیزات تکنولوژیک هستند که توسط دیواره‌های انفجاری محافظت می‌شوند. اسرائیل ادعا می‌کند که این پایگاه‌ها برای تسلط ارتش بر بلندی‌های مجاور خط آبی و جلوگیری از بازگشت حزب‌الله به مرز ضروری هستند. با این حال، چنین استدلالی تنها به ظاهر منطقی است؛ چراکه تصمیم به ساخت این پایگاه‌ها و استقرار سرباز خود اقدامی تحریک‌کننده است. اسرائیل از پوشش هوایی کامل در جنوب لبنان بهره‌مند است و برای نظارت بر بخش نسبتاٌ محدودی از مرز نیازی به حضور بر روی زمین ندارد. افزون بر این، ارتش اسرائیل در حال برنامه‌ریزی برای ساخت زنجیره‌ای از اردوگاه‌های نظامی در مرز خود بین فنس‌ها، شهرها و شهرک‌هاست تا از ساکنان این مناطق بهتر محافظت بکند.

در هر صورت، اگر اسرائیل پایگاه‌ها و سربازان خود را پس از مهلت ۱۸ فوریه باقی نگاه دارد، تصمیم سختی بر عهده حزب‌الله خواهد بود که به این پایگاه‌ها حمله کند یا نکند. اگر حزب‌الله حمله کند، اسرائیل احتمالا با تداوم حمله هوایی به جنوب بیروت یا ترور اعضای حزب‌الله پاسخ شدیدی خواهد داد. اگر حزب‌الله اقدامی انجام ندهد، قطعاً به اعتبار این گروه خدشه وارد می‌شود و مخالفانش در لبنان برای خلع‌ سلاح بهانه خوبی به دست می‌آورند. با توجه به این ملاحظات به گفته منبعی نزدیک به حزب‌الله یک احتمال، اجرای عملیات‌های قابل‌انکار خواهد بود که در آن مسئولیت حملات بر عهدۀ گروه‌های ناشناخته باشد و نشان دهد که مقاومت توسط ساکنان جنوب لبنان انجام می‌شود. به هر حال، با توجه به تقویت روحیه اسرائیل، بعید است که گونه دیگری از حملات توسط حزب‌الله صورت بگیرد، حتی اگر ادعایی در مورد آنها نداشته باشد.

نویسنده: نیکلاس بلنفورد
منبع: شورای آتلانتیک