مناقشه ایران و اسرائیل هنوز پایان نیافته است. آتشبس، در بهترین حالت، ناپایدار است. سایر گسستها در عرضه ممکن است چشمانداز را تغییر دهند؛ در حال حاضر اما، جهان بیشتر از نیاز خود نفت دارد.
با افزایش اصابت موشکهای جمهوری اسلامی ایران به شهر بندری حیفا، به نظر میرسد که تبعات اقتصادی جنگ برای این شهر به سرعت در حال گسترش است. پس از مخابره خبر توقف فعالیت پالایشگاه حیفا و انتشار نقل قولهای مختلف از سوی مقامات رژیم صهیونیستی درباره شدت ویرانی در حیفا، روز گذشته خبرگزاری رویترز از توقف تردد کشتیهای شرکت کشتیرانی مرسک به بندر حیفا خبر داده است.
انسداد در تنگه هرمز مهمترین اهرم ژئوپولتیکی است که در شرایط بحرانی در اختیار ایران قرار دارد و شوک نفتی ناشی از این انسداد ضربهای جدی از نظرگاه اقتصادی و امنیتی به ایالات متحده و سایر کشورهای غربی مخابره خواهد کرد.
در جریان حملات موشکی شب گذشته جمهوری اسلامی ایران به سرزمینهای اشغالی، یکی از اهداف انتخاب شده که مورد اصابت موشکهای ایرانی نیز قرار گرفته پالایشگاه حیفا بوده و الجزیره، به نقل از منابع رسمی اسرائیل، آسیب به خطوط لوله و انتقال در این پالایشگاه را تایید نموده است.
رقابت شدید قیمتی میان شرکتهای چینی در صنعت خودروهای برقی، ضمن ایجاد نگرانیهای اقتصادی و اجتماعی برای دولت چین، با تهدید سودآوری، کیفیت محصولات و افزایش صادرات مازاد به بازارهای جهانی، خطر تشدید بحران داخلی و تنشهای تجاری بینالمللی را بههمراه دارد.
رقابت راهبردی آمریکا و چین در قرن ۲۱ بیش از آنکه تسلیحاتی باشد، بر تسلط بر منابع معدنی حیاتی متمرکز است که نقش کلیدی در فناوریهای نوین و زنجیرههای تأمین جهانی ایفا میکنند.
سفر پر سر و صدای دونالد ترامپ به عربستان سعودی با امضای مجموعهای از توافقات و تفاهمات همراه بود که روایت رسانهای و رسمی آنها را تاریخساز دانسته است.
امارات با تمرکز بر توسعه بندر جبل علی و سرمایهگذاری گسترده در بنادر آفریقا، در پی تبدیلشدن به یک قدرت لجستیکی جهانی در دوران پس از نفت است.
هنگکنگ با حفظ نظام اقتصادی و حقوقی مستقل از چین، نقشی حیاتی در اتصال مالی چین به جهان ایفا میکند، اما در عین بهرهمندی از مزایای این موقعیت، تحتتأثیر تنشهای تجاری و سیاسی بین چین و آمریکا قرار دارد.
ها جون چانگ استدلال میکند که بازگشت قدرت صنعتی به آمریکا تنها با جنگ تجاری یا تعرفه ممکن نیست، بلکه نیازمند برنامهریزی بلندمدت، مداخله دولت و گذار از سرمایهداری مالیمحور به یک راهبرد توسعهای جامع است.
این الگو در واقع نسخه اقتصادی جنگ ویتنام است: مناقشهای با برنامهریزی ضعیف که ایالات متحده را در باتلاقی پرهزینه گیر خواهد انداخت و اعتبار آن را در داخل و بیرون از میان خواهد برد.
افت تقاضای خارجی و حرکت به سوی بازارهای با قدرت خرید کمتر، کاهش سرمایهگذاری و افت بودجه تحقیق و توسعه، فشار بر نرخ ارز و خروج سرمایه از جمله عواقبی است که جنگ تجاری در سال ۲۰۲۵ برای اقتصاد چین خواهد داشت.
از زمان استقرار ترامپ بهعنوان رئیس جمهور، طی چند رفت و برگشت تعرفههای متقابلی از سوی واشنگتن و پکن بر تجارت دوجانبه اعمال شده است.