اندیشکده تهران: نیروی هوایی رژیم صهیونیستی از هنگام اعلام موجودیت نامشروع آن در مه ۱۹۴۸ همواره عاملی تعیین‌کننده برای بقای این رژیم و نیز پیروزی در جنگ‌های متعدد بوده است. این نیرو به خصوص در جنگ ژوئن ۱۹۶۷ با نابودی حدود دوسوم از هواپیماهای سوریه و مصر بر روی زمین نقشی تعیین کننده در پیروزی اسرائیل داشت. در جنگ ۱۹۸۲ لبنان نیز نیروی هوایی رژیم صهیونیستی پیروزی قاطعی در برابر نیروی هوایی سوریه با نابود کردن سامانه‌های پدافند هوایی آن در دره بقاع لبنان و نیز کسب ۸۲  پیروزی هوایی در برابر از دست دادن فقط یک هواپیما کسب نمود. می‌توان گفت که در تمامی جنگ‌ها نیروی هوایی این رژیم نقشی حیاتی و سرنوشت ساز ایفا کرده است.در حمله اخیر رژیم صهیونیستی به ایران نیز نیروی هوایی این رژیم نقش اصلی را ایفا نمود. به ادعای صهیونیست‌ها در این حمله از بیش از ۱۰۰ هواگرد استفاده شد و سایت‌ها و تاسیسات مختلفی در ایران هدف موشک‌های هوا به سطح اعم از معمولی و بالستیک قرار گرفت. شاید بتوان گفت که نیروی هوایی رژیم صهیونیستی برای نخستین بار در تاریخ خود حمله‌ای چنین گسترده و با شرکت شمار قابل توجهی از انواع هواپیماها صورت داده و تجربه‌ی جدیدی را به دست آورده است. نیروی هوایی رژیم صهیونیستی را می‌توان به عنوان نیرویی که نقش قدرت افکنی (Power Projection) برای این رژیم را ایفا می‌کند، تلقی نمود. با توجه به ساختار نیروی هوایی که مرکب از هواپیماهای جنگنده، رهگیر، ضربتی، سوخت‌رسان، ترابری، جنگ الکترونیک، پیش اخطار هوابرد(آواکس) و آموزشی است، اسرائیل توانسته تا حملات هوایی دوربرد را اغلب با دقت زیاد صورت دهد.

ساختار نیروی هوایی رژیم صهیونیستی

عنوان رسمی نیروی هوایی رژیم صهیونیستی «بازوی هوایی و فضایی» است. ستاد نیروی هوایی در وزارت جنگ اسرائیل در تل‌آویو قراردارد. این ستاد به شش گروه تقسیم می‌شود که در صدر هر یک از گروه‌های شش‌گانه، فرمانده‌ای با رتبه نظامی بالا قرار دارد که مستقیماً زیر نظر فرمانده نیروی هوایی فعالیت می‌کند. تعداد نیروهای دفاع از پایگاه‌های هوایی رژیم شامل ۳۰۰۰  نفر فعال و ۱۵۰۰۰ نفر ذخیره است.

این شش گروه عبارتند از:

• واحد رئیس ستاد هوایی: مسئول ساختار نیروی هوایی است و بر فعالیت‌های کلی این نیرو نظارت دارد.
• واحد هوایی: مسئول عملیات هوائی، آموزش و رزمایش‌های منظم این نیرو است.
• واحد هوایی بالگردها: مسئول برنامه پروازی بالگردها است.
• واحد اطلاعات: اطلاعات لازم را برای عملیات هوائی تامین و تدوین می‌کند و نیز در ترسیم اطلاعات کلی نظامی نقش دارد.
• واحد تجهیزات: عهده‌دار امور لجستیک و تدارک سامانه‌های مختلف برای نیروی هوائی و ذخیره و تدارک قطعات موردنیاز برای تجهیزات نیروی هوایی است.
• واحد نیروی انسانی: مسئول اداره، حمایت و گسترش نیروی انسانی در نیروی هوایی است.

علاوه برشش واحد مزبور، نیروی هوایی رژیم صهیونیستی شامل واحدهای فرماندهی دیگری مانند واحد پدافند هوایی، واحدهای نظارت هوایی، واحد عملیات ویژه هوایی و واحد پزشکی نیروی هوایی است.

ساختار نیروی هوایی بر اساس وظایف یگان‌ها

تعداد نیروی انسانی فعال نیروی هوایی اسرائیل حدود 34000 نفر است که در یگان‌های مختلف هوایی و فضایی ارتش رژیم صهیونیستی شامل یگان‌های جنگنده، جنگ زیردریایی، جنگ الکترونیک، کنترل و پیش اخطار، آموزشی و ... مشغول هستند. در ادامه به تعداد اسکادران‌های این یگان‌ها و انواع هواپیماها و تجهیزات در اختیار آنها پرداخته می‌شود:

1-  یگان‌های جنگنده و نوع جنگنده های در اختیار (برای تهاجم زمینی)

یگان‌های جنگنده نیروی هوایی رژیم صهیونیستی شامل ۱۵ اسکادارن به شرح زیر است:

2- یگان‌های جنگ ضد زیر دریایی

یک اسکادران مجهز به بالگردهای ای اس 565 اس ای پانتر (ماموریت‌های این یگان توسط نیروی هوایید و نه نیروی دریایی  انجام می‌شود اما توسط پرسنل بدون رتبه انجام می‌شود.)

3- یگان جنگ الکترونیک

یک اسکادران مجهز به هواپیماهای آر سی 12 دی گارد ریل ، بیچ ای 36 بونانزا(هوفیت)، بیچ 200/200تی /200سی تی کینگ ایر

4- یگان کنترل و پیش اخطار هوابرد (آواکس)

در مجموع ۴ اسکادران؛ شامل ۱ اسکادران مجهز به هواپیمای گلف استریم جی 550(ایتام)، هواپیمای گلف استریم جی 550 (شاویت)؛ یگان های سوخت رسان/ ترابری؛ 1 اسکادران مجهز به سی 130 ایی/اچ هرکولس، کی سی 130 اچ هرکولس؛ 1 اسکادران مجهز به سی 130جی-30 هرکولس؛ 1 اسکادران مجهز به هواپیمای سوخت رسان کی سی 707

5- یگان‌های آموزشی

در مجموع ۳ اسکادران؛ شامل ۱ اسکادران مخاصم( ایفاگر نقش هواپیمای دشمن در تمرینات) مجهز به اف 16 سی /دی فایتینگ فالکون (باراک)، 1 اسکادران  مجهز به اف 35 آدیر، 1 اسکادران مجهز به ام346 مستر (لاوی)

6- یگان‌های بالگردی هجومی

1 اسکادران مجهز به بالگردهای ای اچ 64 ای آپاچی(پتن)؛ 1 اسکادران مجهز به بالگردهای ای اچ 64 دی آپاچی (سرات)

7- یگان‌های بالگردی ترابری

2 اسکادران مجهز به بالگردهای سی اچ 53 دی سی استالیون؛ 2 اسکادران مجهز به بالگردهای اس 70 ای بلک هاوک، یواچ 60 ای بلک هاوک؛ 1 اسکادران امداد پزشکی مجهز به بالگردهای سی اچ 53 دی سی استالیون

8- یگان‌های پهپادی

2 اسکادران پهپاد اکتشافی /تجسس اطلاعاتی مجهز به هرمس 450؛ 1 اسکادران پهپاد اکتشافی /تجسس اطلاعاتی مجهز به هرون(شووال)؛ هرون تی پی (ایتان)؛ 1 اسکادران پهپاد اکتشافی /تجسس اطلاعاتی مجهز به هرون(شووال)(در نقش گشت دریایی)؛ 1 اسکادران پهپاد اکتشافی /تجسس اطلاعاتی مجهز به اوربیتر4 (Nitzotz)

9- پدافند هوایی

40 آتشبار سامانه ضد راکتی گنبد آهنین؛ ۴ آتشبار سامانه ام ۹۰۱ پاتریوت پک ۲؛ ۳ آتشبار ضد موشک‌های بالستیک مجهز به موشکهای آرو ۲ وآرو۳؛  ۲ آتشبار، سامانه فلاخن داود (دیوید اسلینگ)

10- نیروهای ویژه

1 گروه هوایی عملیات ویژه (متشکل از 2 یگان نیروهای ویژه ، 1 یگان جستجو و نجات رزمی ، 1 یگان اطلاعاتی)

11- یگان‌های موشکی سطح به سطح:

3 اسکادران موشکی بالستیک میان برد مجهز به موشک جریکو 2

تجهیزات نیروی هوایی رژیم صهیونیستی ( برحسب نوع ماموریت )

1- هواپیماها

 نیروی هوایی اسرائیل (IAF) از نظر نوع و تعداد جنگنده در میان نیروهای هوایی رده بالای جهان قرار دارد. این نیرو ۵۸۱ فروند هواپیمای نظامی از جمله ۲۵۱ فروند جنگنده در اختیار دارد. البته در مورد این عدد نیز اختلاف‌نظر جدی وجود دارد. برخی منابع تعداد جنگنده‌های نیروی هوایی اسرائیل را تا ۲۸۰ فروند ذکر کرده‌اند. اکثر جنگنده‌های نیروی هوایی اسرائیل چندمنظوره هستند. هرچند برخی از آنها بیشتر برای برتری هوایی و یا عملیات‌های ضربتی کاربرد دارند. طبق گزارش میلیتاری بالانس در سال 2023، در مجموع ۳۴۵ فروند هواپیمای دارای قابلیت رزمی در رژیم صهیونیستی وجود دارد. در نیروی هوایی رژیم صهیونیستی از بالگرد های ساخت آمریکا مانند سیکورسکی یو اچ ۶۰ و سیکورسکی سی ‏اچ ۵۳ برای نقل و انتقال نفرات و تجهیزات و نیز تخلیه مجروحان صهیونیست استفاده می‌شود. بالگردهای ‏تهاجمی ای اچ ۶۴ آپاچی و ای اچ ا کبرا (به صورت ذخیره) نیز در تعداد زیاد توسط نیروی هوایی رژیم ‏صهیونیستی در عملیات رزمی مورد استفاده قرار می‌گیرند. هواپیماهای ترابری سی ۱۳۰ و هواپیماهای ‏سوخت‌رسان بوئینگ ۷۰۷ نیز از جمله هواپیماهای آمریکایی است که در نیروی هوایی رژیم صهیونیستی خدمت ‏می‌کنند. انواع مختلفی هواپیماهای جنگ الکترونیک و جمع‌آوری سیگنال‌های الکترونیک و هشدار هوایی زود ‏هنگام (آواکس ) نیز در خدمت این نیرو قرار دارند. ضمن اینکه هواپیمای آموزشی پیشرفته ام ۳۴۶ لاوی ، نیز در ‏خدمت این نیرو قرار دارد. ‏

هواپیماهای جنگنده /حمله زمینی :

نیروی هوایی رژیم صهیونیستی از انواع بسیار پیشرفته جنگنده اف ۱۵ ‏و جنگنده اف ۱۶ در حملات و عملیات هوایی استفاده می‌کند. همچنین جنگنده‌های نسل پنجمی اف ۳۵ که هواپیمایی ‏چند ماموریته است بارها در عملیات مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. انواع بمب‌های سنگرشکن و ‏هدایت‌شونده که از جانب آمریکا تدارک شده‌اند در کنار انواع مختلف موشک‌های هوا به سطح مانند راکس و ‏موشک‌های بالستیک هواپرتاب نیز در نیروی هوایی رژیم صهیونیستی در کنار انواع مختلف پهپادها با ‏ماموریت‌های متفاوت مورد استفاده قرار می‌گیرند.‏

جنگنده‌های اف ۱۶:  جنگنده‌ها اف ۱۶ اسرائیل از مدل‌های مختلف شامل ای و بی (عقاب)، سی و دی ( ‏باراک یا صاعقه)، و نیز آی (سوفا) بوده‌اند. در واقع  اف ۱۶ ستون فقرات نیروی هوایی محسوب می‌شود. ‏هواپیماهای اف 16 ای و بی از خدمت خارج شده‌اند. شمار جنگنده‌های اف ۱۶ نیروی هوایی رژیم صهیونیستی ‏حدود ۱۷۵ فروند است که شامل ۱۰۲ جنگنده اف۱۶ آی و ۷۳ جنگنده اف ۱۶ سی است. هواپیمای اف ۱۶ در ‏دسته جنگنده‌‌های نسل چهارم قرار می‌گیرد و ساخت شرکت لاکهید مارتین آمریکا است. این جنگنده چند ‏منظوره می‌تواند برای ماموریت‌های مختلفی مانند رهگیری هوایی، بمباران هوا به زمین و عملیات‌های گوناگون ‏دیگر استفاده شود. نیروی هوایی رژیم صهیونیستی پس از آمریکا، بیشترین تعداد جنگنده اف۱۶ را در اختیار ‏دارد. این رژیم در مجموع ۳۶۲  فروند جنگنده  اف۱۶  خریداری کرده اما در حال حاضر ۱۷۵ فروند عملیاتی ‏هستند. جنگنده اف۱۶آی نسخه تغییر یافته‌ای از اف ۱۶ دی است که در اختیار نیروی هوایی رژیم قرار دارد. ‏سیستم اویونیک و تسلیحات این جنگنده به ‌خاطر نیازهای عملیاتی رژیم صهیونیستی با تغییراتی همراه شده‌اند. ‏جنگنده اف ۱۶ سی باراک ۲۰۲۰ نیز نسبت به نسخه اولیه اف ۱۶ تغییرات زیادی را کرده تا همچنان از قابلیت ‏رزمی مناسبی برخوردار باشد. ‏

‏ جنگنده‌های اف ۱۵: این جنگنده‌ها از مدل‌های ای، بی، سی و دی که «باز » نام دارد و هواپیمای اف 15 آی ‏که رام (تندر) نام دارد هستند. این جنگنده بزرگترین هواپیمای جنگی در نیروی هوایی رژیم صهیونیستی است ‏که مقدورات قابل‌توجه و قابلیت بقای چشمگیری دارد. مهمترین تفاوت اف ۱۵ آی با دیگر انواع قبلی اف ۱۵ در ‏زمینه توانایی حمل تسلیحات بیشتر و عملیات‌های دور بردتر است. همچنین در زمینه جنگ الکترونیک، ‏ارتباطات و اویونیکز نیز این مدل برتری قابل ملاحظه‌ای نسبت به مدل‌های قبلی اف ۱۵ دارد. همین موارد سبب ‏شده‌اند که جنگنده‌های اف ۱۵ آی با وجود تعداد کم نقش مهمی در نیروی هوایی رژیم صهیونیستی ایفا کنند. ‏جنگنده نسل چهارمی اف ۱۵ هر چند برای اولین‌بار در سال ۱۹۷۶ وارد خدمت شد، اما هنوز هم در عملیات ‏رزمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اسرائیل در اواسط دهه ۱۹۹۰ سفارش خرید ۶۶ فروند جنگنده اف ۱۵ آی را ‏ثبت کرد و از آنها در جنگ غزه و حمله به لبنان و ایران استفاده کرده است. این هواپیما نقشی پررنگ در ‏عملیا‌ت‌های هوایی رژیم پس از عملیات طوفان الاقصی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ ایفا می‌کند. با وجود عملکرد موفق این ‏جنگنده و تعداد کم آنها، نیروی هوایی اسرائیل قصد بازنشسته کردن انواع اولیه اف ۱۵را دارد. به‌نظر می‌رسد که ‏در آینده جنگنده اف ۳۵ جای خالی آنها را پر کند. البته اسرائیل قصد خرید ۲۵ فروند از نوع جدید و بسیار ‏پیشرفته اف ۱۵ موسوم به اف ۱۵ ایی ایکس را دارد.‏

جنگنده‌های اف ۳۵: رژیم صهیونیستی برای حفظ برتری کیفی خود در مجموع ۷۵ فروند جنگنده نسل پنجمی اف ۳۵ را ‏سفارش داده که از دسامبر ۲۰۱۷ در نیروی هوایی این رژیم عملیاتی شده و قرار است نهایتا در قالب چند ‏اسکادران خدمت نمایند. تاکنون حدود ۴۰ فروند اف ۳۵ به رژیم صهیونیستی تحویل شده و تنها این رژیم در ‏غرب آسیا دارای این هواپیما است. جنگنده‌‌ای که توانایی انجام حملات هسته‌ای را هم دارد. نیروی هوایی ‏اسرائیل تاکنون از این جنگنده برای عملیات‌های گوناگون علیه ایران، لبنان، سوریه و حماس استفاده کرده است. ‏در ژوئیه  ۲۰۲۳ آمریکا و اسرائیل قراردادی به ارزش ۳ میلیارد دلار را امضا کردند. بر اساس این قرارداد تعداد ‏جنگنده‌های اف ۳۵ نیروی هوایی رژیم صهیونیستی از ۲۵ فروند به ۷۵ فروند افزایش پیدا می‌کند. نیروی هوایی ‏رژیم صهیونیستی از همان ابتدا قصد داشت  این جنگنده جدید آمریکایی را متناسب با نیازهای خود تغییر دهد ‏که مورد موافقت شرکت لاکهید مارتین قرار نگرفت. به‌همین‌ دلیل این نیرو با برخی شرکت‌های تسلیحاتی ‏اسرائیلی قرادادهایی برای طراحی و نصب تجهیزات بومی امضا کرد و اکنون جنگنده های اف ۳۵ آی از ‏سامانه‌های جنگ الکترونیک و حسگرهای متفاوتی بهره می‌برند. نیروی هوایی رژیم صهیونیستی با عملیاتی ‏کردن شمار قابل توجهی از جنگنده‌های اف ۳۵ به یگان‌های عملیاتی خود از توان تهاجمی زیادی برخوردار ‏شده که این امر در کنار پنهان‌‌‌‌کار بودن این جنگنده توان خود را مضاعف ساخته است. به همین دلیل رژیم ‏صهیونیستی پس از سفارش اولیه، سفارش‌های خود را به ۷۵ فروند اف ۳۵ افزایش داد. انتظار می‌رود در آینده ‏این رژیم حتی تعداد بیشتری از این جنگنده را سفارش دهد.‏

در مجموع طبق گزارش میلیتاری بالانس(2023) هواپیماهای جنگنده رژیم صهیونیستی از این سه نوع 315 فروند برآورد می‌شود:  16 فروند اف 15 ای ایگل؛ 6 فروند اف 15بی ایگل؛ 17 فروند اف 15 سی ایگل؛ 19 فروند اف 15 دی ایگل، 25 فروند اف 15 آی رام؛ حدود 50 فروند اف 16سی فایتینگ فالکون (باراک)؛ 49 فروند اف 16 دی فایتینگ فالکون (باراک)؛  97 فروند اف16آی فایتینگ فالکون(سوفا)؛ 36 فروند اف 35 آی آدیر.

هواپیماهای اکتشافی/تجسس اطلاعاتی: 7 فروند : 6 فروند آرسی 12 دی گاردریل؛ 1 فروندگلف استریم جی550 اورون

جمع‌آوری اطلاعات الکترونیک: 3 فروند هواپیمای گلف استریم جی 550 شاویت

هواپیماهای پیش اخطار هوابرد: 2 فروند هواپیمای گلف استریم جی 550 ایتام

هواپیماهای سوخت رسان/ترابری : 10 فروند : 4 فروندکی سی 130اچ هرکولس، 6 فروند کی سی 707

هواپیماهای ترابری : 65 فروند: ترابری متوسط 18 فروند : 5 فروند سی 130ایی هرکولس؛ 6 فروند سی ا130 اج هرکولس ، 7 فروند سی 130 جی30 هرکولس؛ ترابری سبک 47 فروند : 3 فروندای تی 802 ایر تراکتور؛ 9 فروند بیچ 200 کینگ ایر؛ 8 فروند بیچ 200تی  کینگ ایر؛ 5 فروند بیچ 200سی تی کینگ ایر؛ 22 فروند بیچ ای 36 بونانزا(هوفیت)

هواپیماهای آموزشی: 66 فروند : 16 فروند گروب جی 120؛ 30 فروند ام 346 مستر(لاوی)؛ 20 فروند تی 6 ای

بالگردها: بالگردهای هجومی رژيم صهیونیستی 43 فروند است : 26 فروند ای اچ 64 ای آپاچی(یتن)؛ 17 فروند ای اچ 64 دی آپاچی (سارات)

بالگردهای ضد زیر دریایی : 7 فروند ای اس 565اس ای پانتر(پروازها توسط نیروی هوایی ولی توسط پرسنل بدون رتبه صورت می‌گیرد)

بالگردهای اکتشافی /تجسس اطلاعاتی: 12 فروند او اچ 58 بی کی یووا

بالگردهای ترابری80 فروند: ترابری سنگین  25 فروند سی اچ 53 دی سی استالیون ؛ ترابری متوسط 49 فروند :39 فروند اس 70 ای بلک هاوک؛ 10 فروند یواچ 60 ای بلک هاوک ؛ترابری سبک 6 فروند بل 206 جت رنجر

2- وسایل پرنده بدون سرنشین

اکتشافی/تجسس اطلاعاتی: سنگین‌ها: بیش از 3 فروند هرون(شووال)؛ 3 فروند هرون تی پی (ایتان)؛ آر کیو 5 ای هانتر؛ متوسط‌ها : هرمس 450 ؛ هرمس 900(بیش از 22 فروند پهپاد جستجوگر ام کا 2 به صورت ذخیره)؛ سبک‌ها: اوربیتر 4(Nitzotz) ؛ شمار نامشخصی از پهپادهای اکتشافی /تجسس اطلاعاتی دارای قابلیت رزمی هستند.

پهپادهای پرسه زن و انتحاری : هاروپ ؛ هارپی

3- موشک‌ها

پرتابگرهای موشک های سطح به سطح

موشک‌های بالستیک میان برد: هسته‌ای حدود 24 فروند موشک جریکو 2

موشک‌های هوا پرتاب

موشک‌های هوا به هوا: مادون قرمز: ایم 9 سایدویندر ، پایتون 4 ؛ تصویرساز حرارتی : پایتون 5

موشک هدایت راداری فعال: موشک ایم 120 امرام

موشک‌های هوا به سطح: ای جی ام114 هلفایر ؛ ای جی ام 62بی وال آی؛ ای جی ام 65 ماوریک؛ موشک هوا پرتاب دلیله ؛ پاپ آی 1 و 2 ؛ موشک ضد زره اسپایک ان ال او اس

4- بمب‌‌ها

این بمب‌ها سه دسته دارند که شامل:

بمب هدایت دقیق مادون قرمز اوفر

بمب‌های هدایت لیزری : گریفین ؛ لیزارد؛ پی وی 2

بمب‌های هدایت اینرشال/جی پی اس: جی بی یو 31 جیدم ؛ بمب کوچک کم قطر جی بی یو 39 (باراد هد)؛ بمب اسپایس

پایگاه‌های هوایی رژیم صهیونیستی

رژیم صهیونیستی با درک اهمیت نیروی هوایی برای تداوم بقای خود ، پایگاه‌های هوایی متعددی در قلمرو محدود خود ایجادکرده است.  نیروی هوافضای این رژیم  به‌صورت کلی هشت پایگاه هوایی و یک پایگاه موشکی در اختیار دارد.

1- پایگاه هوایی رامات دیوید

رامات دیوید شمالی‌ترین پایگاه در میان هشت پایگاهی است که معرفی می‌شوند. این پایگاه، در نیمه شمالی فلسطین اشغالی، درحدود ۲۰ کیلومتری جنوب‌شرق بندر حیفا واقع شده است. پایگاه رامات دیوید در نزدیک‌ترین نقاط، حدودا بین ۴۵ تا ۵۰ کیلومتر با مرز لبنان فاصله دارد. نکته جالب دیگر راجع‌به این پایگاه، احاطه شدن آن با شهرک‌های کوچک صهیونیست‌نشین است که با پایگاه هوایی تنها ۲ الی ۳ کیلومتر فاصله دارند.

اسکادران‌های پایگاه رامات دیوید (وینگ۱)

2- پایگاه تل‌نوف

پایگاه تل‌نوف در ۲۵ کیلومتری جنوب تل‌آویو و ۱۵ کیلومتری شرق شهر اشدود قرار دارد و میزبان قسمت مهمی از جنگنده‌های اسرائیلی است. فاصله این پایگاه از شمال نوار غزه حدودا ۴۰ کیلومتر است.

اسکادران‌های پایگاه تل‎نوف (پایگاه نیروی هوایی۸)

3-پایگاه هوایی هاتزر (Hatzor)

هاتزر جزو پایگاه‌هایی است که در مرکز فلسطین اشغالی واقع‌ است. این پایگاه در حدود ۸ کیلومتری جنوب‌غرب شهر اشدود واقع شده و فاصله‌اش تا شمال نوار غزه حدودا ۳۰ کیلومتر است. فاصله پایگاه هوایی هاتزر، از دو پایگاه هوایی همسایه‌اش یعنی پایگاه تل نوف و پایگاه پالماخیم به ترتیب، حدودا تنها ۱۲ کیلومتر و ۱۵ کیلومتر است. این پایگاه درحال‌حاضر میزبان جنگنده نیست و از سایر هواگرد‌ها میزبانی می‌کند.

اسکادران‌های پایگاه هاتزر (وینگ۴)

4- پایگاه هوایی پالماخیم

پالماخیم دقیقا در ساحل دریای مدیترانه، حدودا در ۱۶ کیلومتری جنوب تل‌آویو و ۸ کیلومتری شمال اشدود قرار دارد. فاصله آن از شمال نوار غزه حدودا ۴۰ کیلومتر است. از این پایگاه نیز مانند پایگاه هاتزر، در حال حاضر برای جنگنده استفاده نمی‌شود و میزبانی بالگردها و سایر هواگردها به آن سپرده شده است. همچنین پرتاب‌های فضایی صهیونیست‌ها از این پایگاه انجام می‌شود.

اسکادران‌های پایگاه پالماخیم (پایگاه نیروی هوایی۳۰)

5- پایگاه هوایی هاتزریم

 یکی دیگر از پایگاه‌های واقع در مرکز اسرائیل است. این پایگاه در حدود ۱۰ کیلومتری غرب شهر بئرشبع واقع شده و فاصله آن تا نوار غزه حدودا ۳۰ کیلومتر است.

اسکادران‌های پایگاه هاتزریم (پایگاه نیروی هوایی۶)

6- پایگاه هوایی نواتیم

نواتیم واقع در حدود ۲۰ کیلومتری شرق شهر بئرشبع بوده و یکی دیگر از پایگاه‌های مرکزی محسوب می‌شود. فاصله این پایگاه از نوار غزه حدودا ۶۰ کیلومتر و از مرز اردن حدودا ۴۰ کیلومتر است. شاید بتوان گفت پایگاه نواتیم، مهم‌ترین پایگاه هوایی رژیم صهیونیستی است زیرا از جنگنده‌های نسل پنجم اف 35 میزبانی می‌کند.

اسکادران‌های پایگاه نواتیم (پایگاه نیروی هوایی۲۸)

7- پایگاه هوایی رامون

رامون در قسمت شمالی صحرای نقب، حدودا در ۶۰ کیلومتری جنوب‌شرق رفح در نوار غزه قرار دارد. فاصله این پایگاه در سمت شرق تا مرز مصر در صحرای سینا، حدودا ۲۰ کیلومتر است.

اسکادران‌های پایگاه رامون (وینگ۲۵)

8- پایگاه هوایی عُودا (Ovda)

عُودا در بین هشت پایگاه معرفی‌شده، در جنوبی‌ترین قسمت فلسطین اشغالی قرار دارد. این پایگاه در جنوب صحرای نقب، درحدود ۴۰ کیلومتری شمال بندر ایلات واقع است. فاصله این پایگاه در سمت غرب با مرز اردن حدودا ۱۵ کیلومتر و در سمت غرب با مرز مصر نیز حدودا همان ۱۵ کیلومتر است. رژیم‌صهیونیستی از این پایگاه برای اهداف آموزشی نیز استفاده می‌کند.

اسکادران‌های پایگاه عودا (پایگاه نیروی هوایی۱۰)

ساختار و تجهیزات پدافند هوایی و ضد موشکی رژیم صهیونیستی

تجهیزات پدافند هوایی

سامانه‌های پدافندی و ضدموشکی رژیم صهیونیستی

رژیم صهیونیستی علاوه بر سامانه‌های پدافند هوایی پاتریوت با پشتیبانی مالی و فنی آمریکا، مجموعه‌ای از سامانه‌های ضد موشکی را در اختیار دارد که سه لایه است. این سامانه ها ابزاریهای اصلی رژیم برای رویارویی با راکتها و موشکهای گروه‌های مقاومت فلسطینی، حزب الله لبنان، انصار الله یمن و اخیراً حملات موشکی و پهپادی ایران بوده است.

گنبد آهنین (Iron Dome)

لایه اول پدافند ضد موشکی مربوط به سامانه ضد راکتی و ضد موشکی گنبد آهنین است. سامانه گنبد آهنین برای مقابله با راکت‌های کوتاه‌برد و گلوله‌های توپ و خمپاره طراحی شده و همچنین از قابلیت رهگیری و انهدام هواپیماهای دشمن، که در ارتفاع حداکثر ۱۰ هزار متری از سطح زمین پرواز می‌کنند، برخوردار است. ایالات متحده از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۱ در توسعه سامانه گنبد آهنین در مجموع 1.6 میلیارد دلار کمک کرد و اهدای یک میلیارد دلار دیگر از سوی کنگره آمریکا در سال ۲۰۲۲ تصویب شد. برد مؤثر سامانه گنبد آهنین از ۴ کیلومتری تا ۷۰ کیلومتری است اما شرکت رافائل سازنده این سامانه قصد دارد آن را تا ۲۵۰ کیلومتر افزایش دهد. به گفته شرکت سازنده، گنبد آهنین قابلیت فعالیت در شب و شرایط نامساعد آب‌وهوایی را هم دارد و می‌تواند به‌طور همزمان به چندین تهدید پاسخ دهد. این سیستم از سه بخش اصلی تشکیل می‌شود:

رادار ردیابی و پیگیری: این سامانه راداری ساخت شرکت التا از شرکت‌های تابع صنایع هوافضای اسرائیل است. این رادار ای‌ال‌ام-۲۰۸۴ نام دارد و قادر است راکت را پیدا کرده و مسیر حرکت آن را دنبال کند.

سیستم مدیریت نبرد و کنترل سلاح: مرکز فرمان گنبد آهنین را یک شرکت نرم‌افزاری اسرائیلی به نام سامانه‌های ام‌پرست به سفارش رافائل ساخته است. این واحد بر اساس داده‌هایی که از رادار به آن می‌رسد مشخص می‌کند که آیا موشک در یک مرکز جمعیتی فرود خواهد آمد یا خیر. فقط در صورتی که اینچنین باشد موشک‌های رهگیر به سوی هدف شلیک خواهند شد.

واحد پرتاب موشک: این واحد از پرتابگرهایی تشکیل می‌شود که موشک تامیر را شلیک می‌کنند. موشک تامیر که در صنایع دفاعی رافائل ساخته می‌شود به حسگرهای الکترو-اپتیک مجهز است و چند باله برای افزایش مانور پذیری دارد.

رژیم صهیونیستی ادعا کرده که درصد موفقیت گنبد آهنین بیش از ۹۰ درصد است و پرتابه‌ها را از فاصله ۴ تا ۷۰ کیلومتری منهدم می‌کند. زمان پاسخ‌دهی آن نیز در حد چند ثانیه است. طبق اعلام سازمان دفاع موشکی اسرائیل (IMDO)، گنبد آهنین پایین‌ترین لایه دفاع موشکی اسرائیل است. حداقل ۱۰ سامانه گنبد آهنین در فلسطین اشغالی وجود دارد که هر کدام به راداری مجهز شده که راکت‌ها را تشخیص می‌دهد و سپس از یک سیستم فرماندهی و کنترل استفاده می‌کند که به سرعت محاسبه می‌کند که آیا یک پرتابه ورودی تهدیدی ایجاد می‌کند یا احتمالاً به منطقه‌ای غیرمسکونی برخورد می‌کند. اگر موشک تهدیدی ایجاد کند، گنبد آهنین موشک‌هایی را از زمین شلیک می‌کند تا آن را در هوا نابود کند. نوع خاص سامانه گنبد آهنین برای استقرار در ناوهای نیروی دریایی رژیم صهیونیستی نیز توسعه یافته که نام آن «گنبد محافظ» یا «گنبد دریایی» «C-Dome» است. در سال ۲۰۱۷ گزارش شد که سامانه گنبد آهنین در آینده روی ناوها در دریا مستقر خواهند شد تا از سکوهای گازی فراساحلی محافظت کنند.

فلاخن داوود (David's sling)

سطح بعدی در هرم دفاع موشکی رژیم صهیونیستی، طبق اعلام IMDO سامانه «فلاخن داوود» است که برای حفاظت در برابر تهدیدات کوتاه‌برد و میان‌برد موشکی است. «فلاخن داوود» یک پروژه مشترک بین شرکت«سامانه دفاع پیشرفته رافائل» اسرائیل و شرکت آمریکایی «ریتئون»، از موشک‌های رهگیر «استونر» و «اسکای‌سپتور» برای نابودی اهداف تا فاصله ۳۰۰ کیلومتری استفاده می‌کند. طراحی فلاخن داوود از ۲۰۰۶ شروع و در سال ۲۰۱۷ در پایگاه هوایی «هاتزور» با حضور مقامات اسرائیل و آمریکا رونمایی شد. سامانه فلاخن داوود برای رهگیری موشک‌های بالستیک در برد بین ۷۰ تا ۳۰۰ کیلومتر مورد استفاده قرار می گیرد. فلاخن داوود برای رهگیری موشک‌های بالستیک تاکتیکی، راکت‌های میان‌برد و دوربرد و موشک‌های کروز طراحی شده است. فلاخن داوود قرار است جایگزین سیستم‌های پدافندی هاوک و پاتریوت شود و به عنوان لایه دوم دفاع هوایی موشکی اسرائیل (دفاع موشکی کوتاه برد) پایین‌تر از سامانه ضدبالستیک آرو (پیکان) و بالاتر از سامانه گنبد آهنین فعالیت می‌کند.

ختس /آرو /پیکان (ARROW)

در رده بعدی، سامانه‌های ضد موشکی ختس «پیکان» (ARROW) قرار دارد که اسرائیل برای مقابله با موشک‌های بالستیک برد بلند از آنها استفاده می‌کند. سامانه‌های «آرو ۲» و «آرو ۳» رژیم صهیونیستی به طور مشترک با آمریکا توسعه یافته‌اند. این موشک تنها مورد استفاده ارتش رژیم صهیونیستی است و یکی از اهداف آن دفاع از قلمرو رژیم صهیونیستی در مقابل موشک‌های بالستیک ایران و محور مقاومت است. طراحی و تولید این موشک به عهده صنایع هوافضای اسرائیل (IAI)و شرکت بوئینگ و نظارت بر آن توسط وزارت جنگ رژیم صهیونیستی و آژانس دفاع موشکی ایالات متحده صورت گرفته است. با توجه به اینکه 30 درصد از هزینه تولید سامانه آرو توسط آمریکا تأمین شده و بنابراین فروش آن به دیگر کشورها، مستلزم دریافت اجازه از دولت ایالات متحده نیز است. آرو۲  تا برد ۱۵۰۰ کیلومتر و آرو ۳ تا برد بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر به رهگیری موشک‌های بالستیک می‌پردازد. قیمت هر موشک سامانه آرو حدود ۳  تا ۳.۵ میلیون دلار است.

«آرو ۲» از کلاهک‌های انفجاری برای نابودی موشک‌های بالستیک ورودی در فاز نهایی حرکت آن‌ها در جو فوقانی استفاده کرده و دارای برد ۹۰ تا ۱۵۰ کیلومتری ودر خارج جو (حداکثر ارتفاع ۵۱ کیلومتری) و سرعت ۹ ماخ است. «آرو ۲» را می‌توان ارتقایی از سامانه پدافندضد هوایی و ضد موشکی پاتریوت آمریکا دانست که اسرائیل زمانی در این نقش از آن استفاده می‌کرد. سامانه ضد موشکی «آرو ۳» از فناوری برخورد جنبشی برای رهگیری موشک‌های بالستیک ورودی در فضا، قبل از ورود مجدد آن‌ها به جو در مسیر رسیدن به اهداف، استفاده می‌کند. رژیم صهیونیستی همچنین دارای جنگنده‌های نسل پنجمی اف ۳۵آی است که در جریان عملیات وعده صادق از آنها برای سرنگونی پهپادها و موشک‌های کروز استفاده کرد.

سامانه آرو ۳ برای مقابله با موشک‌های بالستیک در فواصل دور و بالای جو مورد استفاده قرار گرفته و موشک‌های آن می‌توانند با اهداف بالستیک در ارتفاع بالا به صورت hit-to-kill ( برخورد مستقیم) درگیر شوند. به گفته منابع صهیونیستی برد عملیاتی موشک این سامانه ۲۴۰۰ کیلومتر ، سقف پروازی آن ۱۰۰ کیلومتر و دارای موتور دو مرحله‌ای و موشکی هایپر سونیک است. این سامانه از سال ۲۰۱۷ عملیاتی شده است.

هر لانچر سامانه آرو توانایی شلیک ۶ موشک آماده را دارد و با توجه به تصاویر ماهواره‌ای هر آتشبار آرو ۲ فقط دو لانچر در اختیار دارد ، یعنی ۱۲موشک آماده به شلیک و اگر این سامانه طبق اصل پدافندی برای هر موشک بالستیک دو موشک پدافندی شلیک کند فقط می‌تواند با شش موشک بالستیک در یک لود مقابله کند که با توجه به درصد موفقیت احتمال شلیک بیشتر علیه یک هدف هم هست و این موضوع نشان می‌دهد که این سامانه پدافندی را به راحتی می‌توان توسط موشک‌های بالستیک از میدان خارج (آوت نامبر ) کرد.

البته اسرائیل در مقابل موشک‌های بالستیک صرفا به سامانه‌های ضد موشکی بومی بسنده نکرده و از سامانه پدافند هوایی و ضد موشکی پاتریوت ساخت آمریکا نیز استفاده می‌کند. با توجه به تعداد اندک سامانه آرو۲ ( در حالی که از خیلی وقت پیش عملیاتی شده) ظاهرا رژیم صهیونیستی تمایل بیشتری به بهره‌گیری از پاتریوت نسبت به سامانه های پدافندی ساخت خود دارد. البته با توجه به توسعه و عملیاتی شدن سامانه آرو ۳ که تواناتر از آرو ۲ بوده و بهینه‌سازی شده و موشک‌های بالستیک را در برد و ارتفاع بالاتری رهگیری می‌کند، می‌توان دلیل تولید اندک آرو ۲ را قصد رژیم صهیونیستی برای تولید تعداد بیشتری از سامانه ضد موشکی آرو ۳ دانست.