چند ماه بعد از روی کار آمدن مخالفان مسلح و متکثر حکومت بعث در سوریه، علائمی در خصوص مخالفت و مقابله با اسرائیل در برخی گروه‌ها بروز کرد. تل آویو با حملات به سوریه درصدد است با حملات غافلگیرکننده نظم پیرامونی را از طریق نظامی به سود خود تغییر دهد. نتانیاهو به سنی‌های مسلح که دیدگاه‌های تندی نسبت به محور مقاومت دارند هم خوشبین نیست و می‌داند ممکن است روزی آنها مانند حماس یا جهاد اسلامی به سمت اسرائیل اسلحه بکشند و بنابراین درصدد برآمده تا با حملات پی در پی، سوریه را به میدان بی‌سلاح ترکیه و دولت احمد الشرع تبدیل کند.

شروع حملات اسرائیل به سوریه

اسرائیل بلافاصله بعد از سقوط اسد تمام پایگاه‌های نظامی، لجستیکی، هوایی، زمینی و موشکی سوریه را در بزرگترین عملیات هوایی تاریخ این رژیم بمباران کرد تا پروژه خلع سلاح سوریه را کلید بزند. همین اتفاقات باعث بروز اعتراضات پراکنده به دولت احمد الشرع شد. جولانیِ سابق گفته بود که تمایل به درگیری با اسرائیل ندارد و این موضوع خشم برخی از مردم سوریه به ویژه در استان درعا را در پی داشت.

بعد از این ماجراها بود که اتفاق  شهرهای «نوی»، «جاسم» و دیگر نقاط حاشیه غربی استان درعا رخ داد و برخی از نیروهای مسلح حاضر و جوانان منطقه شعار جهاد علیه اسرائیل سر دادند. گروه‌هایی که به صورت مستقل عمل می کنند و حتی زیر بار دولت بشار اسد و دولت فعلی هم نرفتند. اما این تمام ماجرای سوریه نیست و پس پرده حملات تل آویو موضوعات مهمی وجود دارد.

چرا اسرائیل پی در پی حمله می کند؟

تل آویو می‌داند بعد از خروج ایران از سوریه با دولت و سیستم امنیتی و نظامی اردوغان روبروست و به همین دلیل قصد دارد با تقویت موقعیت دروزی‌ها به عنوان متحدین تاکتیکی تل آویو و همچنین حمایت از کردها چاقویی زیر گلوی دولت سوریه به عنوان متحد راهبردی اردوغان ایجاد کند.

از سوی دیگر ترکیه بعد از خروج ایران و روسیه می‌خواهد خلا آنها را برای دمشق پر کند. به همین علت یکی از راهبردهای تل آویو ایجاد منطقه حائل پیرامون خود است که عملاً بعد از ۷ اکتبر در دستور کار قرار گرفت و بعد از سقوط بشار اسد و همچین پایان جنگ در جنوب لبنان تل آویو بیش از ۱۵ پایگاه در این دو کشور راه اندازی کرد.

دروزی‌ها بهانه ورود به سوریه

اخیراً ترکیه به آمریکا پیشنهاد داد که ارتش آنکارا در فرودگاه‌های «تیفور» (T4)، «شعیرات» و «حماه» مستقر شود و در مقابل آمریکایی‌ها حداقل دو پایگاه را در جنوب و مرکز سوریه در اختیار بگیرند که تل آویو این موضوع را رد می کند. اکنون اسرائیل می خواهد با بهانه دروزی ها نگذارد جا پای ترکیه در سوریه سفت شود.

به همین علت می‌توان گفت ماجرای دروزی‌ها به بهانه‌ای برای ورود اسرائیل در سوریه تبدیل شده است. بزرگترین جامعه دروزی‌ها در سوریه زندگی می‌کنند که حدود ۷۰۰هزار تا ۸۰۰هزار نفر تخمین زده می‌شوند. بیشتر آنها در منطقه جبل الدروز در جنوب غربی سوریه ساکن هستند. دروزی‌ها در لبنان حدود ۳۰۰هزار نفر هستند و بیشتر در مناطق کوهستانی لبنان زندگی می‌کنند. دروزی‌ها در اسرائیل حدود ۱۵۰هزار نفر هستند که عمدتاً در مناطق شمالی مانند جلیل و کرمل و همچنین در بلندی‌های جولان ساکن هستند.

تشکیل منطقه خودمختار دروزی

برخی از رهبران و گروه‌های دروزی به طور علنی از اسرائیل درخواست کمک کرده و حتی خواستار الحاق به اسرائیل یا تشکیل یک منطقه خودمختار تحت حمایت اسرائیل شده‌اند. براین اساس اسرائیل دروزی‌ها را به عنوان یکی از اهداف خود برای تشکیل منطقه خودمختار انتخاب کرده است. نزدیکی جغرافیایی دروزی‌ها به مرزهای اسرائیل و بلندی جولان که در سال ۱۹۶۷ توسط اسرائیل اشغال شده این هدف را تسهیل می‌کند.

جمع‌بندی

اسرائیل در حال برنامه‌ریزی برای تقسیم سوریه به کانتون‌های خودمختار به بهانه «حفظ» حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی از جمله کردها و دروزی‌هاست. کابینه اسرائیل طرحی را برای تقسیم سوریه به کانتون‌های خودمختار بر اساس خطوط قومی و فرقه‌ای ارائه داده و از همین مسیر می‌خواهد سه هدف را نهایی کند:

1- تضعیف ترکیه و دولت فعلی سوریه که دیگر توان مقابله نظامی با اسرائیل را در آینده نداشته باشند و تسلط به مناطق راهبردی کوهستانی شام که باعث افزایش مانور تل آویو خواهد شد.

2- کانتون سازی سوریه که از مسیر آن بتواند با ارتباطی که در آینده با قدرت های محلی برقرار می کند دولت مرکزی را ضعیف کند.
3- امن سازی مرزهای خود با کشورهای متخاصم مثل سوریه که جزء قدیمی ترین دشمنان اسرائیل به شمار می آمدند.

🔄مطالب مرتبط

درگیری ها در ساحل غربی سوریه؛ دلایل و پیامدها
اسرائیل و سوریه مطلوب