در انتخابات فدرال استرالیا در ۳ مه، حزب کارگر به رهبری آنتونی آلبانیزی موفق شد بار دیگر قدرت را در اختیار بگیرد. انتخابات استرالیا در چارچوب نظام نمایندگی تناسبی برگزار می‌شود ‏و براساس نتایج شمارش آراء تاکنون، حزب کارگر موفق به کسب ۸۵ کرسی، ائتلاف لیبرال-ملی‌گرا ۳۹ ‏کرسی و احزاب کوچک و مستقل ۱۰ کرسی شده‌اند.‏

‏ سرنوشت ۱۷ کرسی (از مجموع ۱۵۱ کرسی)، هنوز مشخص نشده اما پیش‌بینی می‌شود دست‌کم ‏یکی از این کرسی‌ها به حزب سبز تعلق گیرد و بقیه میان احزاب مختلف تقسیم شود. بدین‌ترتیب علی‌رغم ‏چالش‌های اقتصادی حزب کارگر، ائتلاف محافظه‌کار لیبرال-ملی به رهبری پیتر داتن برای دومین دوره پیاپی ‏در جایگاه اپوزیسیون باقی ماند.‏

‏فضای سیاسی استرالیا

دو حزب اصلی استرالیا حزب کارگر و حزب لیبرال هستند.‌‎ ‎حزب لیبرال به‌منظور افزایش شانس دستیابی به ‏اکثریت پارلمانی، به‌طور سنتی یک ائتلاف سیاسی را با حزب ملی‌گرا تشکیل داده‌ که با عنوان «ائتلاف ‏لیبرال-ملی» شناخته می‌شود. این ترکیب حزبی نقش مهمی در تعیین توازن قدرت در پارلمان ایفا می‌کند و ‏رقابت میان آن‌ها، شکل‌دهنده اصلی فضای سیاسی کشور است.

هرچند اصول کلی سیاست خارجی استرالیا، مانند اتحاد با آمریکا، معمولاً تداوم می‌یابد، اما تفاوت‌هایی در ‏اولویت‌ها و نحوه تعامل با قدرت‌های بزرگ یا در قبال مسائل منطقه‌ای شرق و جنوب‌شرقی آسیا میان احزاب ‏مختلف دیده می‌شود. البته جهت‌گیری احزاب در حوزه سیاست خارجی بسته به رهبر حزب نیز می‌تواند ‏تغییر کند.

‏حزب کارگر‏

حزب کارگر استرالیا در سال ۱۹۰۴ یعنی سه سال پس از استقلال این کشور تأسیس شد و قدیمی‌ترین حزب استرالیا است. اهداف کلیدی آن شامل دسترسی همگانی و رایگان به خدمات بهداشتی و ‏آموزشی، حمایت از حقوق کارگران و تقویت نظام تأمین اجتماعی است. آنتونی آلبانیزی رهبر این حزب یکی از چهره‌های برجسته جناح چپ میانه محسوب می‌شود.‏

دولت آلبانیزی در ۴ دسامبر ۲۰۲۴، برای نخستین پس از دو دهه، به قطعنامه‌ای در سازمان ملل درباره پایان ‏اشغال سرزمین‌های فلسطینی رأی مثبت داد که با انتقاد داتن رهبر اپوزیسیون مواجه شد.‏ حزب کارگر با اتخاذ رویکردی عمل‌گرایانه تلاش کرده تنش‌های موجود با چین را کاهش دهد و ‏روابط اقتصادی را تقویت کند. در خصوص اندونزی به عنوان بزرگترین همسایه استرالیا، با توجه به نقش حزب ‏ائتلاف در روند استقلال تیمور شرقی از اندونزی و اقبال بیشتر جامعه نخبگانی اندونزی به حزب کارگر انتظار ‏می‌رود آلبانیزی به تقویت همکاری‌ها با این کشور ادامه دهد.‏

‏حزب لیبرال

حزب لیبرال استرالیا (تاسیس ۱۹۴۴)، بزرگترین حزب جناح راست میانه است و بر اصول اقتصاد آزاد و تأکید بر آزادی‌های فردی استوار است. همچنین مواضع سخت این حزب در حوزه ‏مهاجرت آن را از رقیب خود متمایز کرده است.‏

حزب لیبرال رویکردی امنیت‌محور نسبت به چین دارد و در سال ۲۰۲۱ که در قدرت بود پیمان ‏امنیتی AUKUS ‌‏را با آمریکا و انگلستان امضا کرد و بحث‌هایی درباره هسته‌ای شدن استرالیا نیز مطرح کرد. ‏اگرچه هر دو حزب روابط خوبی با ژاپن دارند، اما حزب لیبرال روابط عمیق‌تری با توکیو برقرار می‌کند. ‏همچنین، این حزب همکاری دوجانبه با دهلی‌نو را به ویژه در چارچوب سیاست مهار چین با جدیت بیشتری ‏دنبال می‌کند.‏

‏چالش‌هایی که تبدیل به فرصت شد

استرالیا از جمله کشورهایی بود که با پیامدهای تعرفه‌های متقابل آمریکا روبه رو شد و ارزش یک دلار استرالیا به ‌‏۵۹.۶۴ سنت آمریکایی (پایین‌ترین سطح از آوریل ۲۰۲۰) کاهش یافت. براین اساس افزایش هزینه‌های ‏زندگی، تورم و نگرانی‌های معیشتی از مهم‌ترین دغدغه‌های رای‌دهندگان بود. حزب کارگر با وعده‌هایی ‏همچون افزایش دستمزد واقعی، کاهش تورم، اصلاحات در حوزه مسکن و درمان ‏توانست اعتماد بخش بزرگی از جامعه را جلب کند. حمایت دولت آلبانیزی از فلسطین در سازمان ملل، نیز ‏یکی از عوامل کلیدی بود که حمایت جوانان و مسلمانان استرالیایی را جلب کرد.‏

رویکرد انتخاباتی پیتر داتن رهبر ائتلاف محافظه‌کار مبنی بر لزوم اعمال محدودیت بر دورکاری ‏کارمندان دولت، سخت‌گیری در حوزه مهاجرت و افزایش هزینه‌های تسلیحاتی نیز به واکنش منفی افکار عمومی و ‏گرایش بیشتر به حزب کارگر انجامید.
‏
در نهایت به‌نظر می‌رسد سایه سیاست‌های جنجالی ترامپ و نگرانی از تأثیرات منفی آن، از جمله ‏عواملی بود که رای‌دهندگان را به سمت حزب کارگر سوق داد. در یک چشم‌انداز کلی با توجه به ‏رویکرد حزب کارگر مبنی بر اولویت توسعه داخلی بر اتحادهای خارجی شاهد گسترش همکاری این کشور با ‏چین با وجود فشار آمریکا خواهیم بود.‏