دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب آمریکا در جریان کمپین انتخاباتی خود در سال ۲۰۲۴، وعده داد که ارتش را از ژنرالهای «وُک» (Woke) پاکسازی کند. اندکی پس از پیروزی او در ماه نوامبر، روزنامه والاستریت ژورنال گزارش داد که تیم انتقالی او پیشنویس یک فرمان اجرایی را تهیه کرده است تا هیئتی متشکل از افسران ارشد بازنشسته نظامی تشکیل شود. این هیئت مأمور شناسایی ژنرالها و دریاسالارهای در حال خدمت است که باید از سمتهایشان برکنار شوند.
اینکه دولت ترامپ ارتش را هدف حملات خود قرار دهد نباید باعث تعجب باشد. پوپولیستها معمولاً زمانی که به قدرت میرسند، تلاش میکنند با تجلیل از افسران و سربازان، بهویژه کشتهشدگان در جنگ، محبوبیت خود را افزایش دهند. اما این رابطه عاشقانه معمولاً کوتاهمدت است، زیرا پوپولیستها نمیتوانند نهادهای قوی و مستقل را که ممکن است مانع از اجرای سیاستهای آنها شوند، تحمل کنند. این اتفاق در کشورهایی مانند مجارستان، هند، لهستان و ترکیه، بهوقوع پیوسته و رهبران پوپولیست در نهایت به حمله به ارتش روی آوردهاند.
پوپولیستهای محتاط در ابتدا از مواجهه با این نهادهای قدرتمند خودداری کرده و قدرت خود را با حمله به نهادهای ضعیفتر مانند رسانهها، دانشگاهها و سازمانهای غیردولتی تثبیت میکنند. در این مرحله، جلب حمایت افسران ارشد نظامی نیز از نظر سیاسی مفید است.
پس از کنترل نهادهای ضعیفتر، پوپولیستها اغلب تلاش میکنند تا ارتش را تصاحب کنند، افسران حرفهای را حذف کرده و وفاداران را جایگزین کنند. اگر این رویکرد شکست بخورد، پوپولیستها با حملات سیاسی به افسران ارشد، جایگاه و مشروعیت ارتش را تضعیف و آنها را بیکفایت یا صرفاً سیاستمدارانی در لباس نظامی معرفی میکنند. وقتی ترامپ در سال ۲۰۱۷ وارد کاخ سفید شد، تعداد بیسابقهای از ژنرالهای بازنشسته را به کابینه خود منصوب کرد و آنها را «ژنرالهای من» خطاب کرد. اما با گذشت زمان، ترامپ از افسران نظامی در کابینه خود ناامید شد، زیرا آنها وفاداری مطلق نشان ندادند. در نهایت، تمام آنها یا استعفا دادند یا اخراج شدند.
در همین حال، قدرت، پرستیژ و استقلال ارتش، باعث شده است که مقامات ارشد آن هدف حملات ترامپ قرار بگیرند. به گفته برخی منابع، ترامپ در جلسات خصوصی به خشنترین شکل ممکن به ژنرالهای شاغل حمله لفظی کرد و آنها را نماینده «دولت پنهان» دانست. علاوه بر این، مایکل والتز و پیتر هگزت نیز که گزینههای پیشنهادی ترامپ برای سمتهای مشاوره امنیت ملی و وزارت دفاع هستند، حملات مختلفی به ارتش این کشور داشتهاند.
این حملات آسیب واقعی به ارتش ایالات متحده وارد کرده است. بر اساس نظرسنجیهای متعدد ملی، اعتماد همیشگی آمریکاییها به نیروهای مسلح که قبلاً در اوج بود، بهطور قابل توجهی کاهش یافته است. در ژوئیه ۲۰۲۳، فقط ۶۰٪ از شرکتکنندگان در نظرسنجی گالوپ اظهار داشتند که «اعتماد زیادی» به ارتش دارند، در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۸، ۷۴٪ بود. در میان جمهوریخواهان، این کاهش چشمگیرتر بود: در سال ۲۰۱۸، ۹۰٪ از جمهوریخواهان به ارتش اعتماد داشتند، اما در سال ۲۰۲۳ این رقم به ۶۸٪ کاهش یافت.
تبدیل ارتش حرفهای ایالات متحده به یک نیروی تابع که بهجای قانون اساسی و نهاد نظامی، به رئیسجمهور و آزمونهای ایدئولوژیک او وفادار باشد، ایالات متحده را امنتر یا دموکراسی آن را قویتر نخواهد کرد. حملات پوپولیستی و حزبی مداوم به فرماندهان ارشد ارتش، بحران جذب نیرو را حل نخواهد کرد و احتمالاً منجر به تشدید آن نیز خواهد شد و سیاسیسازی ارتقاء درجهها و انتصابات در ارتش، کیفیت افسران نظامی و مشاوره آنها به سیاستگذاران غیرنظامی را کاهش خواهد داد.
نویسنده: رونالد آر. کربس
0 دیدگاه