بازگشت ترامپ به قدرت،هرچند بر پیچیدگی روابط آمریکا و چین افزوده، اما بهدلیل ویژگیهای خاص شخصیتیاش، یک فرصت راهبردی موقت برای چین ایجاد کرده است.
بحران اخیر نشان داد که علیرغم منافع اقتصادی گسترده چین در منطقه، از جمله در حوزه انرژی و سرمایهگذاریهای زیرساختی، نفوذ ژئوپلیتیکی این کشور در مقایسه با قدرتهایی با حضور نظامی و سیاسی تثبیتشده، همچنان محدود و شکننده است.
ایران با وجود ظرفیتهای قابلتوجه برای خیزش منطقهای و گسترش نفوذ خود در دو دهه گذشته، با محدودیتهای جدی از جمله فقدان تضمین بازدارنده هستهای و مشکلات ساختاری سیاسی و اقتصادی مواجه است. آینده خیزش ایران به توانایی آن در مدیریت تنشهای خارجی، اصلاحات داخلی و حل تناقضهای ایدئولوژیک و ساختاری بستگی دارد.
رقابت فضایی قدرتهای بزرگ به سمت امنیتیسازی و نظامیسازی گرایش دارد اما چین با طرح «جاده ابریشم مبتنی بر فضا» و مفهوم «جامعه با سرنوشت مشترک»، به دنبال همکاری فضایی صلحآمیز و فراگیر است. این رویکرد به ویژه در همکاریهای فضایی چین با کشورهای عربی، به ایجاد یک جامعه مشترک با سرنوشت واحد کمک کرده است.
آینده بلندمدت روابط چین و آمریکا نیازمند سیستمی راهبری و سازوکارهایی قدرتمند است که مانع از برخورد و تنش دوکشور شود و آنها را به سمت افقهای گستردهتر و فهم عمیقتر هدایت کند.
اگرچه خاورمیانه همچنان با بحرانهای متعددی مواجه شدهاست و بازگشت ترامپ میتواند به افزایش بیثباتی در منطقه منجر شود، اما تمایل کشورهای منطقه به حفظ راهبردهای توسعهمحور و پیگیری مسیرهای دیپلماتیک تغییری نخواهد کرد