توافق تجاری جدید بریتانیا و آمریکا با کاهش متقابل برخی تعرفه‌ها، گرچه به ظاهر گامی مثبت در روابط اقتصادی دو کشور است، اما عملاً تنها وضعیت پیش از تعرفه‌های ترامپ را بازمی‌گرداند و با منافع نامتوازن و پیامدهای بی‌ثبات‌کننده، سود بیشتری را نصیب آمریکا کرده و فشار مضاعفی بر کشاورزان بریتانیایی و اتحادیه اروپا وارد می‌کند.


ایالات متحده و بریتانیا در روز ۱۸ اردیبهشت (۸ مه) از یک توافق تاریخی در روابط تجاری خود با نام «توافق ‏شکوفایی اقتصادی بریتانیا و آمریکا (‏EPD‏)» خبر دادند. این اولین توافق تجاری آمریکا پس از اعمال تعرفه‌ها ‏توسط ترامپ و تعلیق آن‌ها بود.

هرچند هر دو طرف این توافق را بسیار مثبت و اشتغال‌زا برای هردو کشور ‏توصیف کردند، ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که این توافق در بهترین حالت تنها وضعیت را به شرایط پیش از ‏اعمال تعرفه‌ها بازمی‌گرداند و ممکن است بی‌ثباتی بیشتری در اقتصاد دو کشور ایجاد کند. برای درک بهتر این ‏توافق و پیامدهای آن، لازم است به محتوای آن، ماهیت رویکرد تعرفه‌ای ترامپ و برندگان و بازندگان این ‏توافق توجه شود.‏

محتوای توافق

اگرچه هنوز تمامی ابعاد این توافق نهایی نشده است، اما به گفته مقامات دو طرف، ایالات متحده متعهد شده ‏است که تعرفه واردات آلومینیوم از بریتانیا را از ۲۵ درصد به صفر درصد کاهش دهد. همچنین، تعرفه واردات ‏ماشین‌های بریتانیایی نیز برای حداکثر ۱۰۰ هزار دستگاه از ۲۷ درصد به ۱۰ درصد کاهش خواهد یافت. در ‏عوض، بریتانیا نیز پذیرفته است که تعرفه واردات اتانول از آمریکا را از ۱۹ درصد به صفر درصد کاهش دهد و ‏به طور کلی، فرصت‌های صادراتی به ارزش ۵ میلیارد دلار برای صادرکنندگان آمریکایی به بازار بریتانیا فراهم ‏کند. در نهایت، بریتانیا موافقت کرده است که موانع غیرتعرفه‌ای که مانع از واردات کالاهای آمریکایی می‌شد، ‏برطرف کند.‏

پیامدهای رویکرد غیرمنتظره ترامپ

با توجه به اینکه بریتانیا دارای مازاد تجاری حدود ۸۰ میلیارد دلاری با ایالات متحده است، این کشور یکی از ‏مهم‌ترین طرف‌ها در تلاش برای رسیدن به توافقی سریع در زمینه تعرفه‌ها بود تا روند صادرات و واردات ادامه ‏یابد. این توافق می‌تواند منجر به تغییر در ماهیت کالاهای صادراتی و وارداتی میان دو کشور شود که به نفع ‏برخی صنایع بریتانیایی و به ضرر برخی دیگر خواهد بود. گرچه که اقدام تعرفه‌ای ترامپ موجب شد آمریکا ‏دست برتر را در مذاکرات داشته باشد و زمینه توافقی را فراهم کرد که بیشتر به نفع این کشور بود اما این ‏وضعیت موجب بی‌ثباتی در صنایع مختلف آمریکا و بریتانیا شده و توان جذب اعتماد سرمایه‌گذاران و ‏تولیدکنندگان را کاهش داده است.‏

برندگان قرارداد تجاری

مهم‌ترین برندگان این قرارداد در بریتانیا شامل خودروسازان و تولیدکنندگان صنایع سنگین مانند آهن و ‏آلومینیوم هستند که بر اساس این توافق، مجدداً قادر به صادرات محصولات خود خواهند بود. در ایالات ‏متحده، کشاورزان، داروسازان و به طور کلی صادرکنندگان آمریکایی نیز از این توافق بهره‌مند خواهند شد، ‏زیرا علاوه بر محصولات اتانولی که مشمول تعرفه صفر شده است می‌توانند سایر کالاها را با تعرفه و دشواری ‏کمتری به بریتانیا ارسال کنند.‏

بازندگان قرارداد تجاری

از سوی دیگر، بازندگان این توافق در داخل بریتانیا شامل کشاورزان و دامداران هستند که نه تنها به دلیل ‏تعرفه‌های بالا و استانداردهای سخت‌گیرانه دسترسی آسانی به بازار آمریکا نخواهند داشت، بلکه با توجه به ‏ارزان‌تر بودن محصولات مشابه آمریکایی در داخل کشور، فروش محصولاتشان نیز کاهش خواهد یافت. ‏مهم‌ترین بازنده این قرارداد اتحادیه اروپا است؛ چرا که علی‌رغم گذشت ماه‌ها از تهدید تعرفه‌ای ترامپ، این ‏اتحادیه هنوز نتوانسته است به توافق تجاری جدیدی با ایالات متحده دست یابد و با امضای چنین قراردادی ‏میان بریتانیا و آمریکا، فرصت‌های تجاری اروپا نسبت به بریتانیا کاهش یافته است.‏

جمع‌بندی

با وجود تبلیغات دو طرف مبنی بر پیروزمندانه بودن این قرارداد، در بهترین حالت، هیچ پیشرفتی در تعاملات ‏تجاری میان دو کشور روی نخواهد داد. در واقعیت، برخی صنایع و محصولات دچار ضرر و برخی دیگر دچار ‏سود خواهند شد.

به طور کلی، تولیدکنندگان و صادرکنندگان آمریکایی از همتایان بریتانیایی خود سود ‏بیشتری خواهند برد. صنایع خودروسازی و آهن و آلومینیوم بریتانیایی و همچنین صادرکنندگان آمریکایی ‏برندگان این قرارداد هستند، در حالی که دامداران و کشاورزان بریتانیایی از جمله بازندگان توافق جدید ‏محسوب می‌شوند. این توافق همچنین نمادی از رویکرد ترامپ است که می‌تواند منجر به بی‌ثباتی بیشتر در ‏تجارت بین‌الملل و ضربه‌ای جدی‌تر به اقتصاد اتحادیه اروپا شود.‏


اندیشکده تهران


0 دیدگاه

logo

ارسال دیدگاه