علی‌رغم اینکه پلیس لس‌آنجلس در آرام‌کردن اعتراضات نسبتاً موفق بوده‌ است، با توجه به بافت فرهنگی و جمعیتی ایالت‌هایی همچون کالیفرنیا که لاتین‌تباران حضور پررنگی در آن‌ها دارند، به نظر می‌رسد در آینده نیز شاهد چنین اتفاقاتی خواهیم بود.


در چند روز گذشته، لس‌آنجلس، پرجمعیت‌ترین شهر ایالت کالیفرنیا، وضعیت پرآشوبی را سپری کرده است. پس از موجی از بازداشت «مهاجران غیرقانونی» در این شهر توسط اداره مهاجرت و اجرای گمرک (ICE) معترضین به خیابان آمده و برخی به ادارات دولتی همچون مرکز بازداشت متروپلیس در این شهر حمله کردند. با ورود نیروهای پلیس وضعیت آشفته‌تر گردید و سپس ترامپ دستور اعزام گارد ملی به این شهر را صادر کرد؛ اقدامی که آخرین بار توسط لیندن جانسون در ۱۹۶۵ استفاده شد. با این حال، کالیفرنیا تنها ایالاتی نیست که در موضوع مهاجرین با دولت ترامپ درگیر شده است.

ترامپ از همان آغاز ریاست جمهوری خود، سیاست‌های ضدمهاجرتی را با شدت بیشتری به نسبت دوره نخست خود دنبال کرد. تاکنون به دستور پنتاگون حدود ۱۰ هزار نیرو در مرزهای جنوبی مستقر شده‌اند  تا از ورود مهاجران غیرقانونی ممانعت کنند. همچنین کارزاری از دستگیری و اخراج این مهاجران در آمریکا به وجود آمده که با چالش‌های متعددی مواجه شده است. به عنوان مثال، نبردی حقوقی میان مهاجران دستگیرشده و دولت در دادگاه‌های فدرال و حتی دیوان عالی شکل گرفته است که در برخی پرونده‌ها، این مهاجران هستند که پیروز می‌شوند.

اهداف دولت از این سیاست‌ها نشان می‌دهد که مسئله مهاجرت رنگ‌وبوی حزبی نیز دارد. درست است که مسئله مهاجران توسط ترامپ بسیار امنیتی شده است، به نحوی که تلاش می‌شود مهاجران غیرقانونی مساوی با قاچاق مواد مخدر و باندهای تبهکاری در نظر گرفته شود اما در پشت آن نگرانی از تغییر بافت جمعیتی آمریکا وجود دارد که به ضرر جمهوری‌خواهان است. مهاجرانی که از مرزهای جنوبی وارد آمریکا می‌شوند، معمولاً درآمد سرانه پایین‌تری از سایر مردم دارند که این را می‌توان از شکاف درآمدی میان لاتین‌تبارها و سفیدپوستان دریافت. به همین دلیل این قشر بسیار به دموکرات‌ها که طرفدار برنامه‌های رفاهی هستند نزدیک می‌شوند. دولت ترامپ به شدیدترین شکل ممکن تلاش می‌کند تا با توقف روند مهاجرت غیرقانونی، مانع از تغییر فرهنگ سیاسی آمریکا به نفع دموکرات‌ها شود.

به همین دلیل، تنشی سیاسی- حقوقی میان دولت فدرال و ایالات‌های دموکرات همچون کالیفرنیا در اجرای سیاست‌های ضدمهاجرتی پدید آمده است. مجالس قانون‌گذاری این ایالت‌ها (نظیر کالیفرنیا، مینه‌سوتا، کنکتیکات، ایلینویز، نیوجرسی، ورمانت و دیگر ایالات) کوشیده‌اند تا با تصویب برخی قوانین برای دستورات ترامپ مانع‌تراشی کنند. دولت فدرال نیز از برخی از آن‌ها همچون کلرادو به دیوان عالی شکایت کرده است. مهاجرت غیرقانونی به میدان نبردی میان ایالات و دولت فدرال تبدیل شده که در ناآرامی‌های لس‌آنجلس نیز دیده می‌شود. استفاده از گارد ملی یا تفنگداران نیروی دریایی برای برقراری نظم در یک ایالت امر غیرمعمولی است که نشان می‌دهد ترامپ بر تحکیم سیاست‌هایش به ایالت‌های مخالف اصرار دارد.

کالیفرنیا و اعتراضات لس‌آنجلسی‌ها از دو جهت برای ترامپ بسیار حائز اهمیت هستند. نخست، این ایالت بیشترین آمار حضور مهاجرین غیرقانونی را دارد. در روزهای گذشته نیز تعدادی از معترضین پرچم مکزیک را برافراشته بودند. به همین دلیل ترامپ با نمایش قدرت در لس‌آنجلس می‌خواهد اخراج مهاجران را در ایالت‌هایی که در برابرش مقاومت می‌کند آسان‌تر گرداند. بعد دیگر ماجرا، حملات او به شخص گوین نیوسام است که جزو رهبران احتمالی آینده حزب دموکرات محسوب می‌شود. ترامپ پیشتر نیز در جریان آتش‌سوزی‌های کالیفرنیا انتقادات شدیدی به نیوسام وارد کرد و اکنون نیز اقدام مشابهی را انجام می‌دهد.

علی‌رغم اینکه پلیس لس‌آنجلس در آرام‌کردن این اعتراضات نسبتاً موفق بوده‌ است، با توجه به بافت فرهنگی و جمعیتی ایالت‌هایی همچون کالیفرنیا که لاتین‌تباران حضور پررنگی در آن‌ها دارند، به نظر می‌رسد در آینده نیز شاهد چنین اتفاقاتی خواهیم بود. دولت ترامپ تلاش خواهد کرد که حداکثر قدرت خود را بر ایالات در این موضوع اعمال کند و ایالات نیز در برابر ترامپ مانع‌تراشی خواهند کرد. نتیجه این جدال علاوه بر وقوع مجدد ناآرامی‌های مقطعی می‌تواند تغییری بلندمدت در مناسبات قدرت میان دو طرف باشد.


اندیشکده تهران


0 دیدگاه

logo

ارسال دیدگاه