جدای از پست وزارت خارجه، وادهفول به دلیل تأثیرگذاری بالایی که بر مرتس دارد، موجب خواهد شد تا سیاست خارجی آلمان رویکرد منسجمتر و متفاوتتری از دولت قبلی پیدا کند. وزارت خارجه آلمان در دوران صدارت وادهفول احتمالاً حضور دیپلماتیک و مداخلهجویانه خود را افزایش خواهد داد تا در عرصه بینالمللی، همراه با آمریکا کنشگری جسورانهتری داشته باشد.
پس از انتخابات زودهنگام در اسفندماه ۱۴۰۳، دو حزب اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU) و سوسیال دموکرات (SPD) با یکدیگر برای تشکیل دولت ائتلاف کردند. صدراعظم این دولت فردریش مرتس، رهبر حزب دموکرات مسیحی خواهد بود. کابینه این ائتلاف در ۱۴ اردبیهشتماه تأییده خود را از پارلمان خواهد گرفت تا پس از آن دولت جدید آلمان رسماً آغاز به کار کند.
مرتس به دنبال تغییر راهبرد سیاست خارجی آلمان از رویکردی حقوقبشرمحور و سازشگرایانه در برابر چین و روسیه و به سمت کنشگری جسورانهتر در برابر آنها و تعمیق پیوند با متحدین است. به همین دلیل، حزب دموکرات مسیحی برای اولین بار پس از دههها پست وزارت خارجه را به دست گرفته است و مرتس، یوهان وادهفول (Johann Wadephul) را به عنوان وزیر خارجه خود معرفی کرد. یوهان وادهفول ، فردی کهنهسرباز، حقوقدان و مسئول بخش دفاعی و امور خارجی حزب دموکرات مسیحی است.
دلبسته روابط با فراآتلانتیک
وادهفول به تمایل شدید خود برای تقویت پیوند آلمان با ناتو و آمریکا شناخته میشود. او که مدتی نماینده آلمان در سازمان ناتو بوده، بارها بر لزوم تقویت ناتو و حفظ روابط حسنه با آمریکا تأکید کرده است و برخلاف دولت شولتس، هیچ تهدیدی از سوی حضور ترامپ در کاخ سفید نمیبیند. در خصوص جنگ تعرفهای، او بر ضرورت مذاکره نیرومندانه برای رفع اختلافات تأکید کرده است. او بر ضرورت همکاری بیشتر با آمریکا در خصوص مسائل منطقهای در سرتاسر جهان و حضور نیروهای نظامی آلمان در مناطق مورد مناقشه نظیر سوریه تاکید کرده است و انتظار میرود در حوزه نظامی-دفاعی به دنبال تقویت روابط آلمان با آمریکا و ناتو باشد.
تقابل شدیدتر با روسیه و چین
وادهفول رویکردی به شدت تقابلجویانه نسبت به روسیه و چین دارد. دولت شولتس پیشتر نسبت به روسیه بسیار محافظهکارانه بود و از هرگونه اقدامی که منجر به تشدید تنش بشود جلوگیری میکرد. وادهفول اما به شدت مخالف هرگونه عادیسازی روابط با مسکو بوده و حامی تسلیح اوکراین با تسلیحات سنگین نظیر موشکهای تاروس است. پیش از حمله همهجانبه روسیه به اوکراین، او تهدید روسیه را گوشزد کرده بود و اکنون نیز تهدید روسیه برای آلمان و اروپا را به شدت وجودی میبیند.
در مورد چین، او معتقد است که این کشور نه تنها یک رقیب اقتصادی، بلکه رقیبی همهجانبه علیه اروپا و تهدیدی ساختاری علیه نظم بینالمللی قانونمحور است و به شدت سفر شولتس به چین را محکوم کرده بود. بنابراین، او بر این باور است که آلمان باید رویکرد تقابلی علیه چین اتخاذ کند تا بتواند آن را مهار کند. به همین دلیل، احتمال میرود روابط آلمان با روسیه و چین به سمت تنش و تقابل بیشتری پیش برود.
نگاه به ایران از دریچه اسرائیل و روسیه
بائربوک، وزیرخارجه سابق آلمان، رویکردی حقوق بشری به ایران داشت و به همین دلیل روابط ایران و آلمان به واسطه بستن مرکز اسلامی هامبورگ، فوت جمشید شارمهد، تروریست دوملیتی، و وقایع سال ۱۴۰۱ به پایینترین حد خود رسیده بود. وادهفول اظهارات محدودی درباره ایران داشته است، اما بر اساس همین اظهارات میتوان دریافت که برخلاف رویکرد بائربوک او مخالف رویکرد حقوق بشری در سیاست خارجی است و بنابراین در این حوزه تنش ایران با آلمان کمتر خواهد بود. از طرف دیگر نگاه او به ایران بیشتر از دریچه روسیه و اسرائیل شکل گرفته است. وادهفول یکی از اصول تاریخی سیاست خارجی آلمان را حمایت از اسرائیل میداند و پس از پاسخ موشکی ایران به اسرائیل، خواستار تشدید تحریمها و اقدامات جدی برای مهار ایران و همچنین حمایت بیشتر از اسرائیل شد. اگرچه او به تداوم دیالوگ با ایران معتقد است، اما مهار ایران را برای تضعیف روسیه و حمایت از اسرائیل ضروری میداند و در نتیجه به شدت به دنبال تقابل با قدرت منطقهای ایران است.
نتیجهگیری
جدای از پست وزارت خارجه، وادهفول به دلیل تأثیرگذاری بالایی که بر مرتس دارد، موجب خواهد شد تا سیاست خارجی آلمان رویکرد منسجمتر و متفاوتتری از دولت قبلی پیدا کند. وزارت خارجه آلمان در دوران صدارت وادهفول احتمالاً حضور دیپلماتیک و مداخلهجویانه خود را افزایش خواهد داد تا در عرصه بینالمللی، همراه با آمریکا کنشگری جسورانهتری داشته باشد. البته لازم به ذکر است که این رویکرد ممکن است پس از کسب تجربههای عملی و درک محدودیتهای دیپلماسی آلمان متعادلتر شود.
0 دیدگاه