در یک سال گذشته، ترامپ حملات لفظی متعددی به جروم پاول، رئیس فدرال رزرو به دلیل امتناعش از کاهش نرخ بهره فدرال کرده است. حال با ورود به ماه‌های پایانی دوران ریاست پاول، ترامپ به طور جدی در حال بررسی گزینه‌های جانشینی است. او در مصاحبه‌ای با وال‌استریت ژورنال اعلام کرد که دو شخص به نام کوین هَسِت و کوین وارش نامزدهای اصلی تصدی ریاست این نهاد هستند. با توجه به تجربه مقاومت‎های پاول، طبیعی است که ترامپ وفاداری را معیار اصلی انتخاب خود قرار دهد.

هَسِت، رئیس کنونی شورای ملی اقتصاد و رئیس پیشین شورای مشاورین اقتصادی (۲۰۱۷_۲۰۱۹) شانس کمتری برای تصاحب این جایگاه دارد که می‌توان گفت به دلیل سوابقش است. هَسِت در دوره نخست ریاست‌جمهوری ترامپ در برخی موضوعات با او اختلاف نظر داشت. به عنوان نمونه، او طرفدار تجارت آزاد و افزایش مهاجرت به داخل آمریکا بود. هنگامی که در ۲۰۱۹ ترامپ به پاول برای کاهش نرخ بهره فشار می‌آورد، هَسِت از حمایت از ترامپ خودداری کرد. البته هَسِت در سیاست‌های راست‌گرایانه در داخل آمریکا همچون کاهش مالیات به ترامپ کمک کرد و تنشی در روابطش با رئیس جمهور ایجاد نشد؛ اما اختلاف‌نظرهای گذشته در کنار اظهانظر اخیر هَسِت مبنی بر اینکه ممکن است فدرال رزرو نظر رئیس جمهور را در مورد نرخ بهره رد کند می‌تواند عامل نگرانی ترامپ شود.

وارش، عضو سابق شورای حکام فدرال رزرو است. پیش از هر چیز، او روابط نزدیکی با ترامپ دارد. پدرزن او، رونالد لادر از دوستان نزدیک ترامپ و از حامیان مالی حزب جمهوری‌خواه است و حتی به گفته بن برنانکی، رئیس فدرال رزرو (۲۰۰۶_۲۰۱۴) خود او نیز روابط گسترده و عمیقی با جمهوری‌خواهان کنگره دارد. وارش حتی در سال ۲۰۱۷ نیز به عنوان یکی از گزینه‌های فدرال رزرو محسوب می‌شد. از این نکات مهم‌تر، به نظر می‌رسد او انعطاف‌پذیری بیشتری برای کاهش نرخ بهره دارد؛ چراکه معتقد است میان آن و نرخ تورم ارتباط چندانی وجود ندارد. به همین دلیل، برخی اعضای کابینه نگران انتخاب او هستند. با این حال، جیمی دیمن، رئیس جی‌پی مورگان از او حمایت کرده است. ترامپ نیز در مصاحبه‌اش با وال‌استریت‌ژورنال گفت که وارش نامزد پیشتاز است. همین سخن، احتمال انتخاب او را در سایت‌های شرط‌بندی از ۱۵٪ به ۴۰٪ افزایش داد.

ترامپ بیش از هر منصب دیگری دغدغه وفاداری را در خصوص رئیس این نهاد دارد؛ زیرا پس از انتصاب، رئیس جمهور ابزارهای حقوقی محدودی برای به‌چالش‌کشیدن اعضای شورای حکام فدرال رزور –از جمله رئیس فدرال رزرو- دارد. مطابق قانون فدرال رزرو، رئیس جمهور تنها زمانی می‌تواند اعضا را برکنار کند که دلیل موجهی برای اینکار داشته باشد؛ همچون سوء‌رفتار، عدم انجام وظایف، یا بی‌کفایتی، نه اختلاف نظر درباره سیاست پولی. اگر بدون چنین دلیلی رئیس یا هر یک از اعضای این نهاد را برکنار کند، آن‌ها می‌توانند به دادگاه فدرال شکایت کنند.

نباید فراموش کرد که رئیس فدرال به‌تنهایی تصمیمات اقتصادی را نمی‌گیرد؛ بلکه اعضای کمیسیون بازار باز فدرال (FOMC) - هفت عضو از شورای حکام و پنج عضو دیگر از رؤسای شعب منطقه‌ای فدرال رزرو- این کار را انجام می‌دهند. رئیس فدرال رزرو در این کمیسیون همچون سایرین یک رأی دارد و تنها می‌تواند بر نظر اعضا و دستورکار جلسه تأثیرگذار باشد. به این دلیل، ترامپ کسی را انتخاب می‌کند که بخاطر وفاداری بیشتری فشار را بر اعضا برای کاهش نرخ بهره وارد کند. علاوه بر این، نرخ بهره مدنظر ترامپ (احتمالاً کاهش تا ۱٪) به قدری پایین است که نگرانی‌ها را در خصوص تورم افسارگسیخته ناشی از آن افزایش داده است. در این صورت، ترامپ کسی را انتخاب می‌کند که اطمینان دهد از چنین سیاست مالی پرخطری حمایت می‌کند.

احتمالاً ترامپ در ماه‌های نخستین سال ۲۰۲۶ تصمیم نهایی خود را بگیرد. او باید عوامل متعددی دیگری از جمله نظر سرمایه‌گذاران و بانکداران و واکنش‌های بازارها را نیز در نظر بگیرد. اما از همه موارد مهم‌تر، میزان وفاداری رئیس آینده فدرال رزرو است. پیروی این نهاد از رئیس جمهور استقلال دیرین‌اش از سیاست را تضعیف می‌کند و در دوران ترامپ این خطر وجود دارد که اجرای سیاست مدنظر رئیس جمهور، یعنی کاهش شدید نرخ بهره، تورم در آمریکا را بالا ببرد.