مناقشه ایران و اسرائیل هنوز پایان نیافته است. آتشبس، در بهترین حالت، ناپایدار است. سایر گسستها در عرضه ممکن است چشمانداز را تغییر دهند؛ در حال حاضر اما، جهان بیشتر از نیاز خود نفت دارد.
🔵آتشبس باشد یا نباشد، جهان در نفت غوطهور است!
س
در حالی که نگرانی برای بسته شدن تنگه هرمز چند روزی بازار نفت را تحت تاثیر قرار داد، واقعیت نمیتوانست متفاوتتر از این بروز یابد که موج جدیدی از عرضه نفت خام خلیج فارس در حال شکل گیری است. این موج افزایشی در حال ورود به بازاری است که همین حالا نیز با مازاد عرضه نفت خام در سطح جهانی مواجه است. از همین رو، انتظار میرود که قیمت نفت برنت تا سهشنبه به زیر ۷۰ دلار برسد.
جنگ دوازده روزه ایران و اسرائیل عدم تعادل در عرضه و تقاضای نفت خام را نه فقط برای مابقی سال ۲۰۲۵، که برای سال ۲۰۲۶ نیز تشدید کرده است. در سمت تقاضا، آشوب ژئوپولیتیکی برای فعالیت اقتصادی تبعات منفی دارد. رشد مصرف فرآوردههای نفتی که پیشتر نیز کمرمق بود، انتظار میرود بالاخص در خاورمیانه کندتر نیز شود. تحول بزرگتر اما در سمت عرضه رخ داده و بازار جهانی خود را در نفت غوطهور یافته است.
به شکلی جالب، یکی از کشورهایی که عرضه نفت را در ماههای گذشته افزایش داده ایران است. علیرغم عدم دسترسی به دادههای متقن، تصاویر ماهوارهای و اطلاعات مربوط به حمل نشان میدهد که تولید نفت در ایران در ماه جاری رکوردی بالاتر از هفت سال گذشته ثبت خواهد نمود و علیرغم دو هفته جنگ با اسرائیل و بمباران آمریکا، تولید نفت در این کشور بیشتر شده است.
با خواندن بین خطوط میتوان دریافت که رئیسجمهور آمریکا دو چیز را روشن کرده است؛ اینکه نمیخواهد قیمت نفت بالاتر از 70 دلار در هر بشکه باشد و اینکه هنوز فکر میکند تهران و واشنگتن میتوانند با یکدیگر گفت و گو کنند. بر همین اساس، بعید است که کاخ سفید تحریمهای نفتی علیه ایران را تشدید کند. در واقع، ترامپ در این خصوص دقیقا مشغول همانکاری خواهد بود که درباره بایدن به آن انتقاد میکرد؛ حرف زدن زیاد و عمل کردن کمتر.
در آنسوی خلیج فارس، عربستان، عراق، کویت و امارات تولیدی بیشتر از ماه قبل دارند. با وجود اینکه انتظار میرفت پس از آخرین نشست اوپک پلاس سهمیه تولید تغییر کند، اطلاعات اولیه حمل نشان میدهد که افزایش صادرات بالاخص در عربستان سعودی به مراتب بیشتر از انتظار است و براساس یک برآورد در ماه ژوئن به رکورد ۹.۶ میلیون بشکه در روز خواهد رسید.
در طرف مقابل، عرضه نفت شیل آمریکا مطرح است. با رسیدن قیمت نفت به ۵۵ دلار انتظار میرفت که تولید در آمریکا برای ادامه سال و حتی در سال آینده روندی کاهشی داشته باشد. مناقشه اخیر که قیمت نفت را به ۷۸.۴ دلار رساند، فرصت مناسبی در اختیار تامینکنندگان نفت شیل برای بستن قیمت معاملات آتی و افزایش تولید فراهم نمود. در نفت شیل، تغییرات قیمتی کوچک تفاوت جدی ایجاد میکنند و تفاوت میان تولید شکوفا و افت شدید عرضه در نوسان ۱۰ تا ۲۰ دلاری قابل مشاهده است؛ در نرخ ۵۰ دلار بسیاری از شرکتها با سقوط آزاد تولید و مصیبت مالی مواجه میشوند؛ با ۵۵ دلار میشود کنار آمد؛ ۶۰ دلار عالی نیست اما گردش پول تداوم یافته و تولید تثبیت میشود؛ در ۶۵ دلار همه به افزایش حفاری روی میآورند؛ در ۷۰ دلار صنعت نفت شیل پول چاپ میکند و تولید روندی فزاینده دارد.
در بازار نفت، تاریخ راهنمای بسیار خوبی است. به اتفاقات پس از جنگ خلیج فارس در سالهای ۱۹۹۰-۱۹۹۱ و بعد در سال ۲۰۰۳ نگاه کنید که در جریان جنگ، نفت اغلب در مقادیر بزرگتر جریان مییافت. با پایان هر مناقشه نیز، جریان نفت باز رشد بیشتری را تجربه میکند. مناقشه ایران و اسرائیل هنوز پایان نیافته است. آتشبس، در بهترین حالت، ناپایدار است. سایر گسستها در عرضه ممکن است چشمانداز را تغییر دهند؛ در حال حاضر اما، جهان بیشتر از نیاز خود نفت دارد.
منبع: بلومبرگ
نویسنده: خاویر بلا
0 دیدگاه