همانطور که قبلاً در تحلیلی  ذکر شد تعیین نخست‌وزیر جدید کمکی به حل بحران سیاسی فرانسه نکرد چرا که نخست وزیر جدید نیز هیچ توفیقی در ایجاد مصالحه میان لیبرال‌ها و چپ‌ها نداشت. انتصاب نخست وزیر جدید نیز به دلیل حل نکردن این مسئله همچنان راه به جایی نخواهد برد.

اکنون، در صورتی که همچنان هیچ طرفی حاضر به مصالحه نباشد، سه سناریو در پیش روی فرانسه قرار دارد

1️⃣تعیین نخست وزیر جدید که به احتمال زیاد همانند گزینه‌های پیشین بعد از مدتی دوباره استعفا خواهد داد.

2️⃣برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمان که نه تنها عامل اجماع‌سازی نخواهد بود بلکه ممکن است کرسی‌های بیشتری در دست جریانات راست و چپ افراطی کرسی‌های بیشتری بدست بگیرند و چنددستگی پارلمان شدت بیشتری پیدا کند.

3️⃣استعفای ماکرون که به دلیل نبود نامزد جایگزین تنها کشور را به ورطه هرج‌و‌مرج بیشتری می‌کشاند.

اگر هرکدام از سناریوهای بالا اتفاق بیفتد، مشکل بودجه و بحران سیاسی فرانسه همچنان باقی خواهد ماند. در واقع، تنها زمانی می‌توان نشانه‌هایی از بهبود دید که یا دولت در سیاست‌های مالی و امنیتی خود بازنگری کند، یا جریان‌های اصلی سیاسی به توافقی برای همکاری برسند؛ چیزی که فعلاً بعید به نظر می‌رسد و کشور را در چرخه‌ای تکراری از بحران نگه می‌دارد.