در هفته‌های اخیر، اروپا شاهد برگزاری دو انتخابات ریاست‌جمهوری در رومانی و لهستان و یک انتخابات ‏پارلمانی در پرتغال بوده است. پیش‌تر در مورد شرایط زمینه‌ای این انتخابات‌ها توضیحاتی ارائه شد و اکنون این تحلیل به بررسی نتایج انتخابات و تأثیر آن بر ‏آینده سیاست‌ورزی در اروپا می‌پردازد.‏

انتخابات لهستان

با اعلام نتایج دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری لهستان، کارول ناوروکی (‏Karol Nawrocki‏)، نامزد ‏راست‌گرای مورد حمایت ترامپ از حزب قانون و عدالت، با کسب ۵۰.۹ درصد آراء، به پیروزی دست یافت. این ‏نتیجه تنها ۱.۷۸ درصد اختلاف رأی را نشان می‌دهد. اگرچه جایگاه ریاست‌جمهوری در لهستان اختیارات ‏گسترده‌ای ندارد، اما به دلیل فرماندهی کل قوا و توانایی وتوی طرح‌های مجلس، می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر ‏جهت‌گیری سیاست خارجی کشور داشته باشد.

در حال حاضر، رئیس‌جمهور لهستان نماینده جریان راست‌گرا ‏و ملی‌گرا است، در حالی که نخست‌وزیر کشور نماینده جریان لیبرال و حامی اتحادیه اروپا می‌باشد. بنابراین، ‏سیاست‌های آینده لهستان به صحنه تقابل جدی‌تر میان دو جریان ملی‌گرای ضد حمایت از اوکراین و لیبرال ‏موافق حمایت همه‌جانبه از اوکراین تبدیل خواهد شد. دیدار و حمایت دونالد ترامپ از ناوروکی پیش از ‏انتخابات یکی از عوامل مؤثر بر پیروزی این جریان به شمار می‌آید و نوید دهنده حضور پررنگ‌تر جریانات ‏راست‌گرا در سیاست کشورهای اروپایی به واسطه حمایت جریان ‏MAGA‏ در آمریکا است.‏

انتخابات پرتغال

اگرچه در دو سال گذشته پرتغال انتخابات متعددی برگزار شده است، اما نتایج اخیر این کشور به پایان ‏بن‌بست سیاسی منجر خواهد شد و روند سیاست‌گذاری را به سمت راست‌گرایی بیشتر هدایت خواهد کرد. تا ‏پیش از این، حزب‌های راست میانه و چپ میانه به دلیل اختلافات و عدم محبوبیت کافی قادر به ایجاد ‏ائتلافی پایدار نبودند. نکته شگفت‌آور این انتخابات، رشد رأی حزب راست افراطی چگا (‏Chega‏) بود که برای ‏نخستین بار با کسب ۲۲ درصد آراء موفق شد دو کرسی بیشتر از حزب چپ میانه سوسیال دموکرات در ‏پارلمان به دست آورد و بدین ترتیب به دومین حزب بزرگ پارلمان تبدیل شد.

حزب سوسیال دموکرات با ‏کاهش هشت درصدی آراء‌اش تنها توانست ۲۲ درصد کرسی‌ها را کسب کند و حزب راست میانه ائتلاف ‏دموکراتیک نیز توانست با افزایش کرسی‌های خود حدود ۳۲ درصد از کرسی‌های پارلمان را به دست آورد. ‏بنابراین، این بار حزب دموکراتیک می‌تواند با همکاری حزب چگا دولتی باثبات‌تر اما با گرایشات راست‌گرایانه‌تر ‏تشکیل دهد و بدین ترتیب مسیر سیاست داخلی و خارجی پرتغال را به سمت سیاست‌های افراطی‌تر سوق ‏دهد.‏

انتخابات رومانی

دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری رومانی در تاریخ ۲۸ اردیبهشت برگزار شد که منجر به پیروزی دَن، نامزد ‏لیبرال و حامی اتحادیه اروپا، گردید. علی‌رغم اینکه در دور نخست، سیمیون، نامزد راست افراطی، حدود ۴۰ ‏درصد آراء را کسب کرده بود و در نظرسنجی‌های پیش از دور دوم محبوبیت ۵۳ درصدی داشت، اما تنها ‏موفق به کسب ۴۶ درصد آراء شد.

این کاهش آرا برخلاف نظرسنجی‌ها ناشی از تلاش‌های گسترده‌ای بود که ‏برای جلوگیری از رشد او صورت گرفت که شامل ائتلافی همه‌جانبه علیه او از سوی نیروهای لیبرال و تلاش ‏دولت‌های غربی برای کنترل شبکه‌های اجتماعی به منظور جلوگیری از گسترش محتواهای محافظه‌کار است. ‏اگرچه راست‌گرایان افراطی در این انتخابات شکست خوردند، اما حجم آراء آنها نشان‌دهنده تمایل بی‌سابقه‌ای ‏به ضدیت با اتحادیه اروپا و ناتو در رومانی است که دیر یا زود تأثیر خود را بر سیاست و جامعه رومانی خواهد ‏گذاشت.‏

قطبی شدن منطقه‌ای و رشد راست افراطی

در انتخابات لهستان، ‏مناطق نیمه شرقی کشور عمدتاً طرفدار جریانات راست‌گرا و نیمه غربی کشور طرفدار جریانات لیبرال و ‏چپ‌گرا بودند و جریان راست افراطی از ۷ به ۱۶ درصد رشد پیدا کرده است. در پرتغال، نیمه شمالی کشور ‏حامی حزب راست میانه و نیمه جنوبی کشور حامی احزاب چپ و راست افراطی بودند و جریان راست افراطی ‏به دومین حزب محبوب این کشور تبدیل شد. همچنین در رومانی، تمامی مناطق شهری حامی جریان لیبرال ‏و تمامی مناطق غیرشهری حامی جریان راست افراطی بودند و محبوبیت نامزد جریان راست افراطی به ۴۶ ‏درصد رسیده است.‏

بنابراین در انتخابات‌های اخیر اروپا، روند رشد روزافزون راست افراطی با موفقیت‌های محدود قابل مشاهده است. علاوه ‏بر این، انتخابات‌ها به صورت منطقه‌ای و شهری-روستایی در حال قطبی شدن هستند.