انتخابات زودهنگام ریاست‌جمهوری کره‌جنوبی در ۳ ژوئن برگزار شد و لی جائه‌میونگ از حزب دموکرات با کسب ۴۹.۴۲ درصد آرا در برابر ۴۱.۱۵ درصد کیم مون‌سو از حزب قدرت مردم پیروز شد. علت این انتخابات زودهنگام، حوادثی بود که در دسامبر ۲۰۲۴ روی داد؛ زمانی که یون سئوک‌یول رئیس‌جمهور پیشین در واکنش به اقدامات مجلس از جمله کاهش بودجه پیشنهادی دولت و طرح استیضاح مقام‌های کلیدی، به‌طور ناگهانی حکومت نظامی اعلام کرد و در نتیجه آن اوایل ۲۰۲۵ استیضاح و برکنار شد.

عوامل موثر بر پیروزی لی جائه میونگ

مشارکت ۷۹.۴ درصدی که بالاترین میزان از ۱۹۹۷ تاکنون بوده است، بیش از آن‌که بیانگر حمایت گسترده از حزب دموکرات باشد، نشانه‌ای از اعتراض عمومی به حزب قدرت مردم تلقی شد؛ حزبی که از ۱۹۵۰ تاکنون ۹ رئیس‌جمهور از ۱۴ رئیس‌جمهور کره‌جنوبی را به خود اختصاص داده است.

لی در میان مردان با ۴۸.۳ درصد و در میان زنان با ۵۵.۱ درصد آرا پیشتاز بود، در حالی که رقیبش، کیم مون‌سو، در هر دو گروه حدود ۳۹ درصد رأی آورد. براین اساس بخش مهمی از این اختلاف به نارضایتی از سیاست‌های دولت پیشین، به‌ویژه تلاش برای حذف وزارت برابری جنسیتی باز می‌گردد که لی توانست نسبت به دور قبل با تأکید بر مطالبات زنان و حقوق برابر، سهم قابل توجهی از آرای زنان را کسب کند. همچنین مخالفت عمومی از فرمان حکومت نظامی دولت پیشین از جمله عوامل دیگری بود که منجر به شکل گیری رویکرد سلبی در مقابل حزب قدرت مردم شد و زمینه‌ساز پیروزی لی گردید.

لی جائه‌میونگ که در انتخابات قبلی شکست خورده بود، این‌بار پس از جان سالم به‌در بردن از سوءقصد، مقابله با اتهامات کیفری و ایستادگی در برابر فرمان حکومت نظامی، توانست با موجی از حمایت عمومی بازگردد و پیروز شود. او با جلیقه ضدگلوله در کارزارها حاضر می‌شد و وعده داد مدیریت بحران تعرفه‌ای ترامپ را در دستور کار قرار دهد. تمرکز بر توسعه هوش مصنوعی و تقویت صادرات فرهنگی مانند کی‌پاپ از دیگر محورهای سیاست‌های او بود.

ساختار انتخاباتی و تقسیمات حزبی

کره جنوبی یک دولت دموکراتیک ریاستی است که رئیس‌جمهور آن هر ۵ سال یک‌بار بااکثریت نسبی آرای مستقیم مردم انتخاب می‌شود. در صحنه سیاسی این کشور، اگرچه ۷ حزب فعالیت می‌کنند، اما حزب دموکرات و حزب قدرت مردم به عنوان قدرتمندترین احزاب شناخته می‌شوند و تا به امروز هیچ حزب دیگری نتوانسته به قدرت برسد و جایگاه آن‌ها را به چالش بکشد.

در کره جنوبی، حزب دموکرات (لیبرال) و حزب قدرت مردم (محافظه‌کار) در سیاست‌های داخلی و خارجی تفاوت‌های عمده‌ای دارند؛ در سیاست داخلی، حزب دموکرات در مسائل اجتماعی مانند حقوق اقلیت‌ها و مهاجرت، رویکردی نسبتاً محتاطانه دارد تا جامعه سنتی از دست ندهد، در حالی که حزب قدرت مردم بر رشد سریع اقتصادی، حمایت از بازار آزاد و مخالفت با اتحادیه‌های کارگری تأکید داشته و در مسائل اجتماعی به طور آشکار با حقوق دگرباشان جنسی و فمینیسم مخالف است و نگاهی سخت‌گیرانه به مهاجرت دارد.

در سیاست خارجی، حزب دموکرات به دنبال حفظ روابط صمیمانه با آمریکا است، اما در برابر چین و روسیه رویکردی میانه‌رو و عمل‌گرایانه را در پیش می‌گیرد و از سیاست آشتی با کره شمالی (سیاست آفتاب) حمایت می‌کند. در مقابل، حزب قدرت مردم سیاستی تهاجمی‌تر را دنبال می‌کند؛ آن‌ها با هرگونه آشتی با کره شمالی مخالف‌اند و خواهان تقویت شدید اتحاد با آمریکا، گسترش همکاری نظامی با ژاپن، و نزدیکی به ناتو به عنوان وزنه تعادل در برابر چین و متحدانش هستند.

تاثیرات احتمالی

با روی کار آمدن لی جائه‌میونگ، کره جنوبی وارد مرحله جدیدی در عرصه سیاست داخلی و خارجی خواهد شد. پیش از پیروزی او نیز روندی در افکار عمومی این کشور شکل گرفته بود که خواستار دستیابی به توان هسته‌ای بودند؛ روندی که ریشه در افزایش تنش‌ها با کره شمالی، یک‌جانبه‌گرایی دولت ترامپ و نگرانی از عدم تضمین حمایت آمریکا داشت. این روند رو به رشد در جامعه مدنی می‌تواند دولت جدید را تحت فشار قرار دهد تا برای تقویت توان دفاعی بومی، حتی تا حد تلاش برای دستیابی به قابلیت هسته‌ای مستقل، اقدام کند.

چنین تحولی، پیامدهای عمیقی بر روابط کره جنوبی با قدرت‌های بزرگ خواهد داشت و موازنه استراتژیک در شرق آسیا را تغییر می‌دهد. این آزمونی جدی برای دیپلماسی لی جائه میونگ در تضمین امنیت ملی بلندمدت کره جنوبی خواهد بود.

🔄مطالب مرتبط
▫️شرق آسیا و شتاب برای هسته‌ای شدن 
▫️پیروزی آلبانیزی در استرالیا و تداوم سیاست نزدیکی به چین