دور جدید حملات آمریکا به یمن وارد چهارمین هفته خود شده و روند حملات دو طرف با شیبی نسبتاً ثابت ‏در جریان است. به این ترتیب که آمریکا تقریباً به صورت روزانه مناطق مختلفی در استان‌های شمالی را ‏بمباران می‌کند که به گفته عبدالملک الحوثی رهبر یمن تعداد آن در برخی روزها به بیش از ۹۰ مورد حمله ‏می‌رسد‎.‌‏ یمنی‌ها نیز تقریباً روزانه ناو‌گروه‌های آمریکا را مورد حمله قرار می‌دهند و تنها طی یک ماه، ۳۴ حمله ‏با ۱۲۵ موشک بالستیک و پهپاد انجام دادند.‏

از ۲۲ اسفند ماه که با پیام سخنگوی نیروهای مسلح یمن مهلت ۴ روزه رهبر انصارالله به رژیم صهیونیستی به ‏پایان رسید تاکنون ۲۱ اطلاعیه (طی ۲۷ روز) از سوی یحیی سریع منتشر شده که بیانگر شدت حملات یمن ‏علیه آمریکا و اسرائیل است و می‌توان در چهار بخش عمده آنها را دسته بندی نمود:

1.حملات مکرر به ناوگروه هری ترومن
2.حملات موشکی و پهپادی به اراضی اشغالی فلسطین با تمرکز بر تل آویو
3.حملات متعدد به فرودگاه بن گوریون
4.حملات علیه کشتیرانی رژیم صهیونیستی در دریای سرخ و باب المندب

حاصل این حملات را می‎توان در سه گزاره خلاصه نمود:‏

1.استمرار حملات یمن خود فی نفسه دستاورد است و نشان دهنده ناکارآمدی حملات پر سر و صدای ‏آمریکاست. ‏
2.در بحث توازن قوا در منطقه نیز عملاً یمنی‌ها با حملات خود در برابر رژیم صهیونیستی صف آرایی ‏نمودند و حتی با ایده ایجاد محاصره هوایی پس از محاصره دریایی سعی کردند تا حد امکان رژیم را تحت ‏فشار قرار دهند. ‏
3.پنتاگون اخیراً اعلام کرده قصد خروج ناو گروه هری ترومن از دریای سرخ را دارد و بناست ناوگروه جدید ‏وارد منطقه شود که این جابجایی یقیناً با حملات یمن ارتباط مستقیم دارد.

اما در طرف مقابل آمریکا پس از سه هفته هنوز موفق نشده به هدف خود که توقف حملات یمن و به تعبیری ‏نابودی ماشین جنگی انصارالله بود دست یابد. تبلور این واقعیت را می‌توان در گزارش سی ان ان مشاهده کرد ‏که به نقل از مقام ارشد پنتاگون اعتراف می‌کند حملات آمریکا علی‌رغم هزینه یک میلیارد دلاری دستاورد ‏مورد نظر (توقف حملات یمن و نابودی زیر ساخت‌های موشکی) را در بر نداشته است.

چشم‌انداز این حملات چیست؟

به نظر می رسد فرسایشی شدن این کارزار تبعات متعددی برای دو طرف این منازعه داشته باشد. آمریکایی‌ها ‏که دور جدید حملات را با سر و صدای زیاد و تهدیدهای تند ترامپ آغاز کردند انتظار دستاوردهای چشمگیر ‏و سریع داشتند و بعید به نظر می‌رسد امکان استمرار حملات در بلند مدت را داشته باشند. چرا که فارغ از ‏هزینه‌های متنوع این حملات و امکان غرق شدن شناورهای شان، موضوع زمان به طور کامل به ضرر آن‌هاست. اما در طرف مقابل یمنی‌ها تجربه جنگ تحمیلی هشت ساله با ائتلاف سعودی را دارند و در عمل نشان ‏داده‌اند که برای کارزارهای طولانی مدت آمادگی دارند.‏

همچنین بررسی مناطقی که توسط آمریکا بمباران شده اولاً حکایت از نبود اشراف اطلاعاتی در طرف ‏آمریکایی دارد و دوماً نشان می‌دهد که در روی زمین هدف‌های قابل ملاحظه‌ای وجود ندارد. در غیر این ‏صورت این بمباران‌ها تاکنون توانسته بود دستکم سرعت حملات یمن را کم کند ولی شاهدیم تقریباً هر روز ‌‏(به صورت متوسط) حملات از سوی یمن انجام شده است.‏

جمع‌بندی

بر این اساس می‌توان این گونه نتیجه گرفت که کارزار آمریکا علیه یمن لااقل از حیث نظامی تا اینجای کار ‏شکست خورده است، گرچه تلاش شده از حیث تبلیغاتی برای آن با هیاهو دستاورد سازی شود که مثال بارز ‏آن آخرین پُست رئیس جمهور آمریکاست که به دروغ مدعی بمباران تجمع فرماندهان حوثی شد ولی پس از ‏بررسی مشخص شد پهپادها یک تجمع آشکار غیر نظامیان را مورد هدف قرار داده‌اند.‏ شاید بر همین مبنا برخی از تحلیلگران معتقدند که استقرار چند فروند بمب افکن سنگین بی – 2 و بی – ‌‏52 در جزیره دیگوگارسیا جدای از بحث حمله احتمالی ایران، به منظور بمباران گسترده و سنگین مناطق ‏مختلف یمن صورت گرفته است که البته این اقدام نیز اتفاق جدیدی نیست و چند ماه پیش مناطقی از یمن ‏با بمب افکن‌های بی – 2 بمباران شده است.‏

در پایان ذکر این نکته ضروری است که حملات علیه یمن نباید به امیر عادی و روزمره تبدیل شود زیرا ‏پیامدهای گوناگونی برای مردم و رهبری یمن ایجاد خواهد کرد که این مسئله ضرورت یافتن راه حلی به ‏منظور خاتمه این حملات را اجتناب ناپذیر می‌نماید.