اکوادور به عنوان یکی از کوچک‌ترین کشورهای آمریکای جنوبی با چالش‌های هراس‌انگیزی مواجه است. در چند سال گذشته، اکوادور به دلیل باندهای قاچاق کوکائین از یکی از صلح‌آمیزترین کشورهای آمریکای لاتین به خشونت‌آمیزترین کشور منطقه تبدیل شده است. همچنین این کشور با بحران انرژی روبرو است و خشکسالی‌های ناشی از تغییرات اقلیمی وابستگی کشور به انرژی برق‌آبی را به خطر انداخته و باعث قطعی برق، رشد اقتصادی کم‌رونق و افزایش بدهی شده است. رئیس‌جمهوری که مردم در ۱۳ آوریل انتخاب خواهند کرد (دنیل نوبوآ، رئیس‌جمهور کنونی در برابر نامزد اپوزوسیون لوئیسا گونزالس) باید برای رسیدگی به این بحران‌ها کشور را درمسیر جدیدی قرار دهد.

نتایج دور نخست انتخابات، نمایش قدرتمندی برای نوبوآ، رهبر حزب اقدام دموکراتیک ملی (ADN) بود. علی‌رغم خشونت‌های شدید در ماه ژانویه، چشم‌انداز رشد ضعیف اقتصادی و خاموشی‌های گسترده به دلیل بحران انرژی، نوبوآ برخلاف رؤسای جمهوری پیشین محبوبیت خود را از دست نداد. این می‌تواند به دلایل متعددی باشد: ۱.راهبرد مؤثر کارزار تبلیغات دیجیتالی، ۲.داشتن تصویر یک سیاستمدار جوان، ۳. نتایج اولیه سیاست‌های ضدجرم او.

دور سرنوشت‌ساز دوم نزدیک است. پیروزی هر یک از این دو نامزد وابسته به جذب حمایت جنبش بومی‌های اکوادور خواهد بود که شامل جمعیت قابل توجهی می‌شوند؛ اما به لحاظ سیاسی میان خود شکاف دارند. در دور نخست انتخابات، حزب همسو با بومیان "پاکاکوتیک" به رهبری لئونیداس ایزا ۵٪ از آرای ریاست جمهوری و کرسی‌های قوه مقننه را تصاحب کرد. اکنون، این حزب ابزار فشار بالقوه‌ای دارد. البته ایزا تاکنوک هرگونه حمایت از دو نامزد مذکور را رد کرده است.

چه چیزی در اکوادور و آمریکای جنوبی در خطر است؟

امنیت: بزرگ‌ترین مسئله‌ای که گونزالس و نوبوآ به آن پرداخته‌اند، افزایش خشونت و جنایت در کشور است. در سال ۲۰۲۳، اکوادور به خشونت‌آمیزترین کشور در آمریکای لاتین تبدیل شد و باندهای تبهکاری از بنادر اکوادور به عنوان مسیر اصلی ارسال مواد مخدر به ایالات متحده و اروپا استفاده کردند. پیشتر اکوادور یکی از امن‌ترین کشورهای منطقه بود. بازرسی‌های قضایی اخیر منجر به بازداشت قضات و سیاستمداران به اتهام همکاری با جرائم سازمان‌یافته شد که نشان می‌داد فساد در بخش‌های اصلی دولت چیره شده است. نوبوآ با تعلیق ضمانت‌های قانونی [حقوق شهروندان در قانون اساسی] و استقرار ارتش برای اجرای قوانین داخلی توانست در سال ۲۰۲۴ نرخ قتل را ۱۷٪ کاهش دهد. او همچنین کشف مواد مخدر را افزایش داد و کنترل بر زندان‌های تحت اداره باندهای تبهکاری را بهبود بخشید.

اقتصاد و انرژی: از آنجا که اکوادور به شدت به سدهای برق‌آبی وابستگی دارد و خشکسالی منجر به قطعی برق شده است؛ نوبوآ و گونزالس هر دو تنوع‌بخشی به منابع انرژی را در دستور کار قرار داده‌اند. گونزالس می‌خواهد دولت نقش بیشتری در بخش انرژی داشته باشد. هر دو همچنین وعده تنوع‌بخشی به اقتصاد، توسعه زیرساخت‌ها و گسترش برنامه‌های ضدفقر را داده‌اند. البته تأمین مالی چنین برنامه‌هایی دشوار خواهد بود. اکوادور هم‌اکنون یکی از کندترین رشد‌های اقتصادی آمریکای جنوبی را دارد و سهم بدهی‌های خارجی از تولید ناخالص داخلی به میزان ۳۰٪ نسبت به ۲۰۱۷ افزایش یافته است.

 روابط خارجی: اکوادور اهمیت ژئواستراتژیک کشورهایی نظیر مکزیک یا پاناما را در آمریکای لاتین ندارد. امروزه، مهم‌ترین اثر اکوادور بر کشورهای خارجی مربوط به مواد مخدر (تولیدکنندگان کوکائین کلمبیا و پرو از اکوادور به‌عنوان مرکز صادرات استفاده می‌کنند) و مهاجرت به ایالات متحده است. گمرک و حفاظت مرزی ایالات متحده از سال ۲۰۲۲ با بیش از ۲۷۰ هزار مهاجر اکوادوری در مرز میان مکزیک و آمریکا مواجه بوده‌اند. هرچند از سال گذشته، نرخ مهاجرت کاهش یافته اما درصورتی که هر یک از این نامزدها بتواند به وضعیت امنیتی ثبات ببخشد، مهاجرت کاهش بیشتری نیز پیدا خواهد کرد.

با نگاهی به ایالات متحده، نوبوآ که پدرش دوست رابرت اف.کندی جونیور بود، تقریباً به‌طور قطع رابطه نزدیک‌تری با دولت دونالد ترامپ خواهد داشت تا گونزالس که حزب چپ‌گرای او از سوی مقامات دولت ترامپ با سوءظن نگریسته می‌شود. این موضوع می‌تواند شانس نوبوآ را برای مذاکره موفقیت‌آمیز در مورد یک توافق‌نامه تجارت آزاد با ایالات متحده افزایش دهد. در مقایسه با نوبوآ، گونزالس ممکن است تمایل بیشتری به تعمیق روابط با چین داشته باشد.

نویسنده: ویل فریمن
منبع: شورای روابط خارجی