کمیته مرکزی حزب کمونیست چین و کمیسیون نظامی این کمیته در سال 2003 مفهوم جنگ‌های سه‌گانه ‏را به عنوان یکی از دستورالعمل‌های سیاسی ارتش این کشور تصویب کردند. در این دستورالعمل ذکر شده ‏است که سه جنگ عبارت از جنگ افکار عمومی، جنگ روانی و جنگ قانونی است. 

جنگ‌های سه گانه هرکدام شباهت زیادی به یکدیگر دارند و ارتباط آن‌ها به اندازه‌ای نزدیک است که نمی‌توان ‏مرزهای روشنی بین آن‌ها قائل شد. این سه جنگ با فرهنگ استراتژیک چین مبتنی تیان شیا (‏Tianxia‏) ‏هماهنگ است. تیان شیا ریشه در نگاه تاریخی چین در زمان امپراتوری ژو دارد که بر عواملی مانند حکمرانی ‏مشروع (جنگ افزار قانونی) و برتری فرهنگی به منظور اشاعه ارزش¬های فرهنگی (جنگ افزار افکارعمومی) ‏چین در جهت تقویت روحیه در داخل و کاهش روحیه دشمن استوار است. بر این اساس چین به دنبال این ‏است که روایت‌های بین‌المللی را به نفع خود تغییر دهد؛ بر دولت و ارتش تایوان فشار روانی وارد کند و با ‏استفاده از استدلال‌های قانونی، مشروعیت بیشتری برای ادعاهای ارضی خود ایجاد کند.‏

هدف از جنگ روانی تضعیف توانایی دشمن در انجام عملیات نظامی از طریق عملیات‌هایی است که به هدف ‏جلوگیری، شوک و کاهش روحیه نیروهای نظامی دشمن و جمعیت‌های غیرنظامی حامی آن‌ها انجام می‌شود و ‏این کار با استفاده از تبلیغات از طریق تلویزیون، اینترنت و تاکتیک‌های معمول شامل تهدید از طریق ‏رزمایش‌ها و نمایش قدرت نظامی صورت می‌گیرد.‏
هدف از جنگ افکار عمومی تأثیرگذاری بر افکار عمومی داخلی و بین‌المللی است تا از این طریق از اقدامات ‏نظامی چین حمایت کند و دشمن را از انجام اقداماتی که مغایر با منافع چین باشد منصرف کند. ‏

جنگ قانونی از قوانین بین‌المللی و داخلی برای ادعای برتری قانونی یا تحقق منافع چین استفاده می‌کند. این ‏استراتژی می‌تواند برای محدود کردن آزادی عمل دشمن و شکل دادن به فضای عملیاتی به کار رود. همچنین، ‏از آن برای جلب حمایت بین‌المللی و مدیریت تبعات سیاسی اقدامات نظامی چین استفاده می‌شود. این جنگ ‏همچنین به جلوگیری از مداخله طرف‌های سوم در یک منازعه و قرار دادن دشمن در وضعیت منفعل ‏می‌پردازد.‏

در جهت استفاده از جنگ قانونی در مقابل تایوان چین اقدام به افتتاح نخستین مرکز داوری برای حل‌وفصل ‏اختلافات دریایی و تاسیس نخستین دادگاه ویژه رسیدگی به پرونده¬های دریایی مرتبط با تایوان در استان ‏فوجیان کرد. تحت تاثیر این عوامل چین مدل کینمن (‏Kinmen Model‏) را ارائه کرد که به کنترل و اعمال ‏حاکمیت و حقوق اجرایی تدریجی در مناطقی خاص از تنگه تایوان، به‌ویژه جزایر کوچک نزدیک به سواحل ‏چین را افزایش می¬دهد. این مدل نام خود را از جزایر کینمن گرفته است که در نزدیکی سواحل استان ‏فوجیان چین قرار دارند اما تحت کنترل تایوان هستند.‏
مدل کینمن می‌تواند در آینده به جزایر ماتسو، پنگهو که تحت کنترل تایوان هستند و کل تنگه تایوان تعمیم ‏داده شود. علاوه براین، اصلاحات در قانون گارد ساحلی چین‎ ‌‏15 ژوئن2024‌‎ ‎امکان توقیف کشتی‌های خارجی ‏در آب‌های سرزمینی و مجاور چین و همچنین بازداشت اتباع خارجی مظنون را فراهم کرده است‎.‎

همزمان با جنگ قانونی، چین از جنگ روانی نیز علیه تایوان استفاده می‌کند. تحت تاثیر این امر گارد ساحلی ‏چین‎ ‎گشت‌های خود را در اطراف تایوان افزایش داده و در اکتبر ۲۰۲۴ طی رزمایش نظامی «شمشیر مشترک ‏بی۲۰۲۴»‌‎ ‌‏ جزیره را محاصره کرد و در ادامه چین، سیاستمداران تایوانی مانند پوما شن (‏Puma Shen‏) و ‏رابرت تساو (‏Robert Tsao‏) را تحریم کرد و آن‌ها را در لیست «جدایی‌طلبان تایوانی» قرار داد. همچنین ‏هواپیماهای نظامی چین در سال 2024 بیشترین تعداد عبور از خط میانه را در مقایسه با هر سال دیگر ثبت ‏کردند که این امر نشان از تلاش فزاینده چین در افزایش جنگ روانی بر علیه تایوان می‌باشد.‏

همچنین در ارتباط با جنگ افکار عمومی بر علیه تایوان، چین از رسانه‌های خود برای تأکید بر «یک چین ‏واحد» و مشروعیت خود در حاکمیت بر تایوان استفاده می‌کند و تلاش می‌کند افکار عمومی جهانی را به نفع ‏خود متمایل کند و با تولیدات رسانه‌ای مانند فیلم «نبرد در دریاچه چانگ‌جین» (‏The Battle at Lake ‎Changjin ‌‏) بر تجلیل از دستاوردهای حزب کمونیست چین و یکپارچکی چین و تایوان تاکید کند.‏

در نهایت به نظر می‌رسد چین از جنگ‌های سه‌گانه به عنوان ابزارهای اصلی در جهت تقویت روحیه داخلی، ‏تضعیف دشمن و کسب مشروعیت قانونی برای ادعاهای چین در برابر تایوان استفاده می‌کند.‏