در ابتدای بهمن ماه سال گذشته توافقی ۳ مرحله ای میان حماس و تل آویو با حضور بازیگران میانجیگر ‏آغاز شد. اما آتش بس تنها برای مرحله اول و به مدت ۴۲ روز دوام آورد. پس از آن می‌توان رفتار ‏عملیاتی رژیم صهیونیستی را در نوارغزه به چهار قسمت تقسیم کرد:‏

‏گام اول؛ ده روز در برزخ

با پایان ۴۲ روز آتش بس و عدم تمدید آن، ده روز در وضعیتی نه ‏جنگ-نه صلح شرایط باقی ماند و میانجیگران تلاش‌هایی برای تحقق یک آتش‌بس موقت و ‏مقدمه‌سازی برای آغاز مذاکرات به منظور توافق برای ادامه آتش‌بس در مرحله دوم انجام دادند. ‏اما این وضعیت تنها ده روز باقی ماند و سه روز مانده به آغاز سال ۱۴۰۴ ارتش اسرائیل رسماً ‏دوباره به جنگ برگشت.‏

‏گام دوم؛ ترور و حملات هوایی

در هفته نخست از این گام، حملات بسیار گسترده هوایی با ‏هدف تلفات انسانی بالا به همراه ترورهای هدفمند بویژه از شخصیت‌های سیاسی و مدنی را شاهد ‏بودیم. ترورهایی که با هدف کاهش قدرت و حاکمیت حماس بر نوارغزه بالاخص از منظر مدنی ‏و اداره نوارغزه انجام شد. در این مرحله شخصیت‌هایی مانند صلاح البردویل عضو دفتر سیاسی ‏حماس، مهندس عصام الدعلیس عضو دفتر سیاسی و رئیس کمیته پیگیری دولت، بهجت ‏ابوسلطان، از مقامات برجسته حماس و مسئول عملیات داخلی غزه، محمود ابو وطفة، مدیرکل ‏وزارت کشور دولت حماس در غزه، ابوعبیدة الجماصی، رئیس سازمان اداری در جنوب نوار غزه ‏و عبدالطیف قانوع یکی از سخنگوهای حماس ترور شدند.

‏گام سوم؛ محاصره و حائل در رفح

پس از حدود یک ماه، به صورت روندی گام سوم آغاز و ‏تکمیل شد که شاهد محاصره‌ای بی‌سابقه از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ بودیم. در این مرحله پیشروی زمینی ‏ارتش در سراسر مرز حائل تکمیل شد تا تصمیم سیاسی برای محاصره کامل در کنار قطع برق و ‏آب در میدان ممکن شود. در این مرحله که در روزهای پایانی فروردین امسال به اوج خود رسید، ‏وضعیت انسانی غزه در مرز فروپاشی قرار گرفت و چند تظاهرات در شمال نوارغزه از سوی ‏جریان نزدیک به فتح با محوریت "جنگ کافیست" برگزار شد. تا این مرحله یعنی حدود یک ‏ماه پس از بازگشت به جنگ ۱۷۰۰ نفر شهید و ۴۳۰۰ نفر مجروح شدند. در این مرحله تنها اقدام ‏نظامی مهم در عمق نوارغزه، ایجاد محور موراگ (جدا کننده بین رفح و خان یونس) در جنوب ‏نوارغزه بود.

‏گام چهارم؛ تلاش برای ورود زمینی

اما آخرین مرحله که حدود دو هفته است آغاز شده و به ‏باور بسیاری از تحلیلگران نشان از عدم تحقق آتش‌بس در کوتاه مدت دارد، آغاز ورود زمینی ‏است. این مرحله برای رژیم صهیونیستی با چالش های فراوانی از حمله تشدید اعتراضات داخلی، ‏اعتراض خانواده‌های اسرا، کمپین‌های طومار تحریم حضور در فراخوان‌های نیروهای ذخیره و ... ‏همراه بوده است. در کنار این چالش‌ها حضور زمینی هم با آغاز تلفات و واکنش قسام به حضور ‏نیروهای نظامی در عمق غزه پس از حدود ۴۰ روز سکوت پس از پایان آتش‌بس همراه بود.

کاتص وزیر جنگ اسرائیل در آغاز این مرحله صراحتاً گفته بود: «ما در حال آماده شدن برای ایجاد ‏مناطقی برای توزیع کمک‌های بشردوستانه در غزه از طریق شرکت‌های غیرنظامی هستیم. مصر برای ‏اولین بار شرط خلع سلاح حماس را برای پایان دادن به جنگ و انعقاد یک توافق جامع گذاشته ‏است.»‏ در روزهای اخیر مسئله ورود کالا با مدیریت طرف سوم (شرکت آمریکایی یا عربی) و نرسیدن به ‏حماس به امید شکل‌گیری شبه‌حکومت‌های محلی و تضعیف اقتدار سیاسی و حاکمیتی حماس و تکمیل ‏گام دوم بسیار مورد توجه رسانه‌های عبری است.

به نظر می‌رسد تل‌آویو به دنبال آن است که آنچه را تاکنون بدست نیاورده است، با فشار و تحریم بیشتر ‏به دست بیاورد. راه‌حلی که در کنار نگرانی‌ها از سوی بسیاری از تحلیلگران نزدیک به تل آویو هم با ‏تردید روبروست. باید منتظر بود و دید که آیا گذر زمان به ویژه در شرایطی که انصارالله یمن با ضربه ‏اخیر به فرودگاه بن‌گوریون بعد از محاصره دریایی، اکنون محاصره هوایی اسرائیل را کلید زده است، ‏می‌تواند خلاء راهبردی و عدم دستیابی به اهداف نظامی در 18 ماه را برای تل آویو دست‌یافتنی کند یا ‏خیر؟