سند موافقتنامه مشارکت راهبردی همه جانبه ایران و روسیه را باید نماد یک رویکرد مجدانه برای ایجاد یک شراکت مقاوم در میان فشارهای ژئوپولیتیکی فزایندهای تلقی کرد که هر دو کشور با آنها مواجه هستند.
علل و عوامل متعددی در افزایش تنشها و درگیریهای در خطوط مرزی دو کشور دخیل میباشند. یکی از مهمترین علل شکلگیری تنشهای اخیر، خط مرزی دیورند است که در دوران استعمار توسط بریتانیا ترسیم شده است.
سابقه مذاکرات میان دولت ترکیه و حزب کارگران کردستان ترکیه در سالهای اخیر نشان میدهد که هیچ کدام از طرفین اراده لازم را برای پایان دادن به مناقشات را از خود نشان ندادهاند. آنچه که روشن است پ.ک.ک از طریق مذاکره به دنبال خرید زمان و کاهش فشار نظامی و دولت ترکیه نیز به دنبال ارائه تصویری دموکراتیک از خود در صحنه بینالمللی و جلب افکار عمومی در داخل کشور بوده است.
پیشبینی میگردد با تغییر رویکرد دوباره دولت سودان به سمت محور مقاومت پس از عادیسازی سال ۲۰۲۰، ایران و سودان به سمت همکاریهای عمیقتر در همه زمینهها از جمله نظامی پیش بروند.
طبق اعلام وزارت خارجه قطر تلاشها برای به نتیجه رساندن مذاکرات ادامه دارد. در این میان، برخی تحلیلگران معتقدند که نتانیاهو با استفاده از تاکتیک وقتکشی، ممکن است تا پیش از روی کار آمدن ترامپ، اجازه برقراری آتشبس را ندهد، بهویژه که این وضعیت به اسرائیل این فرصت را میدهد تا دستاوردهای بیشتری در غزه بهدست آورد.
کشور پاکستان از سال 1998 با انجام سلسله آزمایشهایی (در پاسخ به آزمایشهای هند) به باشگاه هستهای پیوست و از آن زمان ، توسعه توان موشکی اعم از کوتاه برد، میان برد و دوربرد برای ایجاد و تقویت توان بازدارندگی در دستور کار هر دو کشور قرار داشته است.