رقابت شدید قیمتی میان شرکتهای چینی در صنعت خودروهای برقی، ضمن ایجاد نگرانیهای اقتصادی و اجتماعی برای دولت چین، با تهدید سودآوری، کیفیت محصولات و افزایش صادرات مازاد به بازارهای جهانی، خطر تشدید بحران داخلی و تنشهای تجاری بینالمللی را بههمراه دارد.
رقابت راهبردی آمریکا و چین در قرن ۲۱ بیش از آنکه تسلیحاتی باشد، بر تسلط بر منابع معدنی حیاتی متمرکز است که نقش کلیدی در فناوریهای نوین و زنجیرههای تأمین جهانی ایفا میکنند.
سفر پر سر و صدای دونالد ترامپ به عربستان سعودی با امضای مجموعهای از توافقات و تفاهمات همراه بود که روایت رسانهای و رسمی آنها را تاریخساز دانسته است.
امارات با تمرکز بر توسعه بندر جبل علی و سرمایهگذاری گسترده در بنادر آفریقا، در پی تبدیلشدن به یک قدرت لجستیکی جهانی در دوران پس از نفت است.
هنگکنگ با حفظ نظام اقتصادی و حقوقی مستقل از چین، نقشی حیاتی در اتصال مالی چین به جهان ایفا میکند، اما در عین بهرهمندی از مزایای این موقعیت، تحتتأثیر تنشهای تجاری و سیاسی بین چین و آمریکا قرار دارد.
ها جون چانگ استدلال میکند که بازگشت قدرت صنعتی به آمریکا تنها با جنگ تجاری یا تعرفه ممکن نیست، بلکه نیازمند برنامهریزی بلندمدت، مداخله دولت و گذار از سرمایهداری مالیمحور به یک راهبرد توسعهای جامع است.
این الگو در واقع نسخه اقتصادی جنگ ویتنام است: مناقشهای با برنامهریزی ضعیف که ایالات متحده را در باتلاقی پرهزینه گیر خواهد انداخت و اعتبار آن را در داخل و بیرون از میان خواهد برد.
افت تقاضای خارجی و حرکت به سوی بازارهای با قدرت خرید کمتر، کاهش سرمایهگذاری و افت بودجه تحقیق و توسعه، فشار بر نرخ ارز و خروج سرمایه از جمله عواقبی است که جنگ تجاری در سال ۲۰۲۵ برای اقتصاد چین خواهد داشت.
از زمان استقرار ترامپ بهعنوان رئیس جمهور، طی چند رفت و برگشت تعرفههای متقابلی از سوی واشنگتن و پکن بر تجارت دوجانبه اعمال شده است.
اعمال تعرفههای «متقابل» دولت ایالات متحده بر واردات از هند میتواند تأثیرات منفی شدیدی بر صادرات کلیدی هند، از جمله مواد شیمیایی، فلزات، قطعات خودرو و داروها داشته باشد.
اروپا همواره اهمیت بیشتری برای روسیه نسبت به آمریکا داشته است و همین مسئله کارتهای خوبی برای بازی در اختیار این قاره قرار میدهد. لذا اگر اروپا در فرآیند نادیده گرفته یا تهدید شود، ممکن است وسوسه شود تا از این کارتها استفاده کند.
روسیه از جنگ اوکراین بدینسو با 16 هزار تحریم در بخشهای حیاتی اقتصاد مواجه شده، داراییهایش در خارج کشور مصادره شده و خطوط لوله صادرات نفت آن به صورت فیزیکی مورد تهاجم قرار گرفته است؛ با این وجود، توانسته است از اقتصاد خود در مقابل شوکهای بیرونی محافظت کند
عواملی مانند تغییرات اقلیمی، همهگیریها و تنشهای ژئوپلیتیکی نگرانیها را درباره اختلال در تجارت جهانی افزایش دادهاست. در پاسخ، دولتها و شرکتها در تلاش هستند زنجیرههای تأمین خود را مقاومتر کنند.